کارت های SD، توضیح داده شده است: چگونه کدهای گیج کننده را رمزگشایی کنیم
به گزارش اپست به نقل از pcworld ، کارت‌های SD عالی هستند، اما خرید کارت SD اصلا شوخی نیست. با وجود اینکه انتخاب یکی از این کارت‌ها به جای فلش مموری USB یا SSD قابل حمل بسیار راحت به نظر می‌رسد، دانستن اینکه کدام کارت را بخریم می‌تواند سخت باشد، زیرا کارت‌های SD اصطلاحات و مشخصات منحصربه‌فرد زیادی برای رمزگشایی دارند.
وقتی کارت SD را می‌بینید که با اصطلاحاتی مانند SDXC، UHS و V90 پوشیده شده است، اگر نمی‌دانید اینها به چه معنا هستند، شما عجیب نیستید. آیا اگر فقط فضای بیشتری روی گوشی خود برای عکس‌های تعطیلات می‌خواهید، به V90 نیاز دارید؟ از طرف دیگر، کدام مشخصات برای GoPro 8K شما حیاتی هستند؟ اگر پیچیده و طاقت‌فرسا به نظر می‌رسد، احساس بدی نداشته باشید. همینطور هست.
اما ما می‌توانیم کمک کنیم! کارت‌های SD لازم نیست اینقدر پیچیده باشند. بیایید اصطلاحات تخصصی را با هم بررسی کنیم و بفهمیم هنگام خرید کارت‌های SD با اشکال، سرعت‌ها و اندازه‌های مختلف، چه چیزی به چیست.
انواع مختلف کارت‌های SD
کارت‌های SD (SD مخفف Secure Digital یا دیجیتال امن است) از سال ۱۹۹۹ وجود داشته‌اند و ابتدا به عنوان جانشین MMCهای مشابه (اما نه دقیقاً یکسان) از سال ۱۹۹۷ معرفی شدند. به لطف فرم فاکتور مسطح و جمع و جور خود، کارت‌های SD محبوبیت پیدا کردند – و قابلیت‌ها و ظرفیت‌های آنها از آن زمان تاکنون بهبود یافته است و انواع مختلفی اکنون در دسترس هستند.
برای تمایز بین انواع، انجمن SD (SDA) که توسعه مداوم فناوری کارت SD را اداره می‌کند، نام‌های خاصی برای نسل‌های مختلف دارد که سیستم‌های فایل و حداکثر ظرفیت آنها را نشان می‌دهد. (اینها با رتبه‌بندی سرعت یکسان نیستند. در مورد آن بعداً بیشتر توضیح می‌دهیم.)
انواع مختلف کارت‌های SD به شرح زیر هستند:
SD یا SDSC: کارت‌های Secure Digital (SD) یا Secure Digital Standard Capacity (SDSC) اولین طراحی‌های کارت SD بودند. آنها از سیستم‌های فایل FAT12 یا FAT16 استفاده می‌کنند و حداکثر ظرفیت آنها ۲ گیگابایت است. این کارت‌ها در حال حاضر بسیار قدیمی هستند و احتمالاً هرگز آنها را در فروشگاه‌ها یا در حال استفاده نخواهید دید.
SDHC: کارت‌های Secure Digital High Capacity (SDHC) که برای اولین بار در سال ۲۰۰۶ معرفی شدند، حداکثر ظرفیت ۳۲ گیگابایت را دارند و با سیستم فایل FAT32 از قبل فرمت شده‌اند. کارت‌های SDHC مطابق با استانداردهای فیزیکی کارت‌های SD ساخته شده‌اند، بنابراین با کارتخوان‌های SD قدیمی سازگارند و بالعکس.
SDXC: کارت‌های Secure Digital eXtended Capacity (SDXC) که برای اولین بار در سال ۲۰۰۹ معرفی شدند، حداکثر ظرفیت بیشتری تا ۲ ترابایت دارند و روی سیستم فایل exFAT اجرا می‌شوند. مانند SDHC، کارت‌های SDXC از نظر اندازه و شکل فیزیکی با کارت‌های SD اصلی یکسان هستند. آنها همچنین با نسخه‌های قبلی سازگارند، اما نه کاملاً. به عنوان مثال، برخی از کارتخوان‌ها و دستگاه‌های SDHC فقط از سیستم فایل قدیمی‌تر FAT32 پشتیبانی می‌کنند، بنابراین ممکن است مجبور شوید یک کارت SDXC را به FAT32 تغییر فرمت دهید تا بتوانید از آن با یک دستگاه SDHC قدیمی‌تر استفاده کنید.
SDUC: کارت‌های Secure Digital Ultra Capacity (SDUC) که برای اولین بار در سال ۲۰۱۸ معرفی شدند، جدیدترین کارت‌های SD تا زمان نگارش این متن هستند. آنها از ظرفیت‌هایی تا ۱۲۸ ترابایت پشتیبانی می‌کنند و در فرمت‌های استاندارد SD و microSD در دسترس هستند. این استاندارد هنوز کاملاً جدید است و هیچ کارت SDUC هنوز در دسترس نیست. قرار است اولین کارت‌های SDUC در سال ۲۰۲۵ به فروش برسند.
کارت‌های SD در مقابل کارت‌های microSD
از نظر فنی، در طول سال‌ها انواع مختلفی از کارت‌های SD وجود داشته است، اما کارت‌های SD و کارت‌های microSD دو نوع اصلی هستند که باید در مورد آنها بدانید. کارت‌های قدیمی‌تر کامپکت فلش (CF) ظاهری مشابه داشتند اما از رده خارج شدند، و کارت‌های miniSD (که برای اولین بار در سال ۲۰۰۳ معرفی شدند) به سرعت توسط کارت‌های microSD در سال ۲۰۰۴ جایگزین شدند.
کارت‌های microSD در ابتدا کارت‌های T-Flash یا TransFlash نامیده می‌شدند که گاهی اوقات به آنها کارت TF نیز گفته می‌شد. اما زمانی که SDA رسماً این فرم فاکتور را پذیرفت، به کارت‌های microSD معروف شدند. در بیشتر موارد، اصطلاحات “کارت microSD” و “کارت TF” مترادف هستند و به جای یکدیگر استفاده می‌شوند.
تنها تفاوت بین کارت SD و کارت microSD اندازه و شکل فیزیکی آنهاست. کارت‌های SD ابعاد ۱٫۲۶ در ۰٫۹۵ اینچ (۳۲ میلی‌متر در ۲۴ میلی‌متر) دارند، در حالی که کارت‌های microSD ابعاد ۰٫۵۹ در ۰٫۴۳ اینچ (۱۵ میلی‌متر در ۱۱ میلی‌متر) دارند، بنابراین دومی به طور قابل توجهی کوچکتر و نازک‌تر است. از نظر سرعت و ظرفیت ذخیره‌سازی، هیچ کدام بهتر یا بدتر نیستند – این موضوع به صورت کارت به کارت بستگی دارد.
چرا هر دو وجود دارند؟ خب، کارت‌های SD معمولاً در دستگاه‌های بزرگتر (مانند دوربین‌های DSLR و کنسول‌های بازی) استفاده می‌شوند، در حالی که کارت‌های microSD در دستگاه‌های جمع و جور (مانند تلفن‌های هوشمند و پهپادها) استفاده می‌شوند. شما همیشه می‌توانید یک آداپتور تهیه کنید که به شما امکان می‌دهد از کارت‌های microSD با دستگاه‌های بزرگتر سازگار با SD استفاده کنید، اما متاسفانه نمی‌توانید برعکس این کار را انجام دهید.
کلاس‌های سرعت کارت‌های SD
روش‌های مختلفی برای اندازه‌گیری و نشانه‌گذاری سرعت کارت‌های SD وجود دارد، بنابراین مقایسه کارت‌های SD می‌تواند گیج‌کننده باشد. امروزه، رایج‌ترین معیارهای مورد استفاده، رتبه‌بندی کلاس سرعت هستند که حداقل سطح سرعت خواندن و نوشتن پایدار را تضمین می‌کنند.
برچسب‌های کلاس سرعت را روی اکثر کارت‌های SD خواهید دید، اما برخی از سازندگان پا را فراتر گذاشته و سرعت واقعی خواندن و نوشتن را نیز روی کارت‌های SD چاپ می‌کنند. اگر این موارد در دسترس نباشند، به کلاس‌های سرعت زیر و معانی آنها توجه کنید:
کلاس‌های سرعت کارت SD
کلاس سرعت: با نماد “C” روی کارت SD و یک عدد درون آن نشان داده می‌شود. این عدد نشان دهنده حداقل سرعت نوشتن متوالی کارت است. سرعت می‌تواند گاهی بیشتر باشد، اما هرگز کمتر نخواهد بود. چهار سطح شامل C2 (2 مگابایت بر ثانیه)، C4 (4 مگابایت بر ثانیه)، C6 (6 مگابایت بر ثانیه) و C10 (10 مگابایت بر ثانیه) است.
کلاس سرعت UHS: UHS مخفف Ultra High Speed (سرعت بسیار بالا) است. با نماد “U” روی کارت SD و یک عدد درون آن نشان داده می‌شود. این عدد یا ۱ یا ۳ است که نشان دهنده رتبه U1 یا U3 است. این رتبه‌ها به حداقل سرعت نوشتن متوالی ۱۰ مگابایت بر ثانیه (U1) یا ۳۰ مگابایت بر ثانیه (U3) مربوط می‌شوند.
در رتبه‌بندی سرعت UHS، همچنین خواهید دید که برخی از کارت‌های SD به عنوان UHS-I، UHS-II یا UHS-III مشخص شده‌اند که به حداکثر سرعت نوشتن ۱۰۴ مگابایت بر ثانیه (UHS-I)، ۳۱۲ مگابایت بر ثانیه (UHS-II) و ۶۲۴ مگابایت بر ثانیه (UHS-III) مربوط می‌شوند.
کلاس سرعت ویدیو: با نماد “V” روی کارت SD و یک عدد در کنار آن نشان داده می‌شود. این عدد یا ۶، ۱۰، ۳۰، ۶۰ یا ۹۰ است که به حداقل سرعت مگابایت بر ثانیه کارت اشاره دارد. به عنوان مثال، یک کارت SD با رتبه V60 حداقل سرعت ۶۰ مگابایت بر ثانیه را هنگام نوشتن تضمین می‌کند. این استاندارد برای فیلمبردارانی ایجاد شده است که به سرعت‌های تضمین شده نیاز دارند تا اطمینان حاصل کنند که همه فریم‌های ویدیو هنگام ضبط با وضوح یا نرخ فریم بالا ذخیره می‌شوند.
کلاس سرعت SD Express: این جدیدترین استاندارد کارت SD است که بر اساس کلاس سرعت ویدیوی قبلی ساخته شده و سرعت و پهنای باند را با پشتیبانی از چند جریان افزایش می‌دهد. با نماد “E” و یک عدد در کنار آن نشان داده می‌شود که این عدد یا ۱۵۰، ۳۰۰، ۴۵۰ یا ۶۰۰ است. مانند کلاس سرعت ویدیو، این عدد به حداقل سرعت تضمین شده کارت SD اشاره دارد، بنابراین E600 حداقل سرعت ۶۰۰ مگابایت بر ثانیه را همیشه تضمین می‌کند.
کدام کلاس سرعت کارت SD از همه مهمتر است؟
اگر تا به حال چندین نماد کلاس سرعت را روی یک کارت SD دیده‌اید، نگران نباشید. این کار معمولاً برای سازگاری با دستگاه‌های قدیمی‌تر انجام می‌شود که ممکن است فقط از کلاس‌های سرعت قدیمی‌تر پشتیبانی کنند. برای مثال، یک کارت SD می‌تواند دارای رتبه C10، U3 و V30 باشد که آن را با دستگاه‌های کلاس سرعت قدیمی‌تر تا سرعت ۱۰ مگابایت بر ثانیه سازگار می‌کند، اما همچنین می‌تواند در دستگاه‌های کلاس سرعت UHS و کلاس سرعت ویدیو جدیدتر تا سرعت ۳۰ مگابایت بر ثانیه عمل کند.
همه سرعت‌های ذکر شده در بالا فقط حداقل عملکرد مورد انتظار را نشان می‌دهند، بنابراین دو کارت SD با رتبه‌بندی‌های دقیقاً یکسان لزوماً عملکرد یکسانی نخواهند داشت – یکی می‌تواند به طور قابل توجهی سریع‌تر باشد. همچنین، سرعت‌های حداقل ذکر شده فقط زمانی تضمین می‌شوند که کارت SD با یک دستگاه سازگار استفاده شود. بنابراین، اگر یک کارت microSD با رتبه V90 را به یک آداپتور SD با رتبه V30 بچسبانید، ممکن است سرعت انتقال ۹۰ مگابایت بر ثانیه را دریافت نکنید.
در مورد کلاس عملکرد برنامه چطور؟
علاوه بر همه اینها، یک کلاس عملکرد برنامه تخصصی‌تر نیز وجود دارد که گاهی اوقات در کارت‌های SD در کنار سایر رتبه‌بندی‌های کلاس سرعت قرار می‌گیرد. این کارت‌ها به عنوان A1 یا A2 علامت‌گذاری می‌شوند که به “عملیات ورودی-خروجی در ثانیه” (IOPS) کارت SD اشاره دارد.
A1 حداقل سرعت IOPS خواندن/نوشتن ۱۵۰۰/۵۰۰ را نشان می‌دهد، در حالی که A2 حداقل ۴۰۰۰/۲۰۰۰ را نشان می‌دهد. کارت‌های A2 برای اجرای برنامه‌ها مستقیماً از کارت SD مناسب‌تر هستند، در حالی که کارت‌های A1 برای این کار به خوبی نیستند. کارت‌های SD بدون این رتبه‌بندی ممکن است برای اجرای نرم‌افزار مستقیماً روی آنها مناسب نباشند.
با اطمینان کارت حافظه SD بخرید
درک اصطلاحات و مشخصات مختلف کارت‌های SD برای اطمینان از اینکه همیشه کارت SD مناسب برای نیازهای خود را می‌خرید، بسیار مهم است. شما نمی‌خواهید به طور تصادفی یک کارت V10 بخرید در حالی که در واقع به یک کارت V30 برای ضبط ویدیوهای ۴K خود نیاز دارید.
خوشبختانه، با کاهش‌های زیادی که در نرخ حافظه و ذخیره‌سازی در سال‌های اخیر شاهد بوده‌ایم، اکنون می‌توانید کارت‌های SD و کارت‌های microSD بسیار سریع و بسیار بزرگ را با قیمت‌های مقرون به صرفه تهیه کنید – حداقل، اگر به دنبال جدیدترین کارت‌های SD اکسپرس با سرعت‌های بسیار بالا نباشید. با این حال، حتی اگر صبور باشید، قیمت آنها نیز به مرور زمان کاهش خواهد یافت.
