وقتش بود که مایکروسافت یک کنسول بازی دستی ایکس باکس بسازد.
به گزارش اپست به نقل از انگجت ، البته هنوز اتفاق نیفتاده، اما اگر شایعات صحت داشته باشند، مایکروسافت بالاخره ممکن است در حال کار بر روی یک کنسول بازی دستی با برند ایکس باکس باشد. از بسیاری جهات، رایانه‌های شخصی قابل حمل، تکامل کاملی برای کنسول‌های این شرکت به شمار می‌روند. اما با توجه به اینکه مایکروسافت دیر به این عرصه وارد می‌شود، چند نکته وجود دارد که این دستگاه باید به درستی انجام دهد.
با توجه به سابقه بیش از ۲۰ ساله مایکروسافت در ساخت کنسول‌ها و تخصص بخش سرفیس در مهندسی لپ‌تاپ‌ها و سایر دستگاه‌های موبایل، تصور می‌کنید که ساخت یک رایانه شخصی قابل حمل با صفحه نمایش داخلی و کنترلرهای متصل، به آسانی چسباندن یک نارنجک به یک حریف AFK در هیلو خواهد بود. و پس از اینکه استیم دک از زمان عرضه خود در سال ۲۰۲۲، یک قلعه در لیست پرفروش‌های ولو ساخت، انگیزه مالی آشکاری نیز برای مایکروسافت وجود دارد. حتی شنیده‌ایم که فیل اسپنسر، مدیرعامل ایکس باکس، چقدر از سفر با لژیون گو خود لذت می‌برد، بنابراین این ایده برای افراد ردموند غریبه نیست.
صرف نظر از لپ‌تاپ بازی با برند ایکس باکس که احتمالاً هرگز به دستمان نخواهد رسید (مایکروسافت لطفا؟)، یک کنسول دستی بسیار منطقی است. نینتندو سوییچ قبلاً ثابت کرده است که تقاضای زیادی برای دستگاهی وجود دارد که بتوان به راحتی آن را به تلویزیون متصل کرد و در عین حال آن را با خود به بیرون برد. اما مهمتر از آن، اسپنسر سال‌هاست که می‌گوید: “من نمی‌خواهم تمرکز تیمم روی فروش کنسول باشد. نتیجه اصلی تمام کارهایی که انجام می‌دهیم، تعداد بازیکنانی است که می‌بینیم و میزان بازی کردن آنهاست. این چیزی است که ایکس باکس را هدایت می‌کند.” و در حال حاضر، هیچ راه بهتری برای این شرکت برای رشد پایگاه کاربری خود از ساخت اولین کنسول دستی‌اش وجود ندارد. یک ایکس باکس قابل حمل نه تنها می‌تواند بازی‌ها را به صورت محلی اجرا کند، بلکه می‌تواند عناوین را از طریق فضای ابری (از طریق گیم پس آلتیمیت) استریم کند، و همچنین می‌تواند به عنوان خانه دیگری برای ویژگی‌های اجتماعی مانند لیست دوستان، فید فعالیت‌ها و بسیاری موارد دیگر عمل کند.
طبق گزارش جز کوردن از ویندوز سنترال، این دستگاه – که با نام رمز پروژه کنان شناخته می‌شود – طراحی مشابه دستگاه‌های دستی موجود مانند ROG Ally یا Lenovo Legion Go خواهد داشت (اگرچه احتمالاً کنترلرهای جداشدنی نخواهد داشت). در حالی که به نظر می‌رسد مایکروسافت خود این دستگاه را نخواهد ساخت، گفته می‌شود که این شرکت از ایسوس (یا احتمالاً یک تولیدکننده تجهیزات اصلی دیگر) برای ساخت آن استفاده خواهد کرد، که با توجه به تجربه ایسوس با Ally و Ally X منطقی به نظر می‌رسد. از آنجا، انتظار می‌رود مایکروسافت برخی “پیچش‌های ایکس‌باکسی” مانند پشتیبانی از نوار بازی ایکس‌باکس، قابلیت Play Anywhere و البته Game Pass Ultimate را اضافه کند.
متأسفانه، قیمت قطعی یا تاریخ انتشار مشخصی وجود ندارد، اما ممکن است این دستگاه قبل از پایان سال با قیمتی بین ۴۹۹ تا ۵۹۹ دلار عرضه شود. اما باز هم، این اعداد بیشتر حدس و گمان هستند، و اطلاعات زیادی در مورد اندازه صفحه نمایش، پردازنده یا هر ویژگی خاص دیگری که ممکن است داشته باشد وجود ندارد.
اما بیایید واقع بین باشیم، مشخصات این ایکس‌باکس قابل حمل شایعه شده چندان مهم نیست. در حال حاضر، تعداد ظاهراً بی‌شماری دستگاه‌های دستی از شرکت‌هایی مانند ایسوس، لنوو، MSI، Ayaneo و GPD در دسترس است، و تعداد بیشتری نیز در راه است. بنابراین اگر مایکروسافت گزینه دیگری را ارائه دهد که به نقص‌های دستگاه‌های فعلی نپردازد، تأثیر چندانی نخواهد داشت. زیرا، به نظر من، Steam Deck هنوز بهترین دستگاه بازی قابل حمل در بازار است.
در حالی که عملکرد دک (Deck) اغلب تحت الشعاع رقبای مبتنی بر ویندوز آن قرار می‌گیرد، دستگاه ولو (Valve) تجربه‌ای صیقلی‌تر و شهودی‌تر ارائه می‌دهد، که تا حد زیادی به لطف سیستم عامل اختصاصی آن است. وقتی از آن استفاده می‌کنم، مجبور نیستم با اعلان‌ها یا پنجره‌های بازشوی آزاردهنده‌ای دست و پنجه نرم کنم که مرا مجبور می‌کنند به طور ناخوشایندی بین طرح‌های کنترلی مختلف جابجا شوم تا فقط وارد یک بازی شوم. در دک، هرگز مجبور نیستم از برنامه‌های دسکتاپ استفاده کنم (مگر اینکه بخواهم)، زیرا حالت بیگ پیکچر استیم (برخلاف ویندوز) حول یک رابط کاربری ساده طراحی شده است که می‌تواند با استفاده از جوی‌استیک‌ها به جای ماوس پیمایش شود.
مهم‌ترین کاری که مایکروسافت می‌تواند برای کنسول دستی آینده‌اش انجام دهد، حذف یا دور زدن دست‌وپاگیر بودن‌هایی است که تقریباً در هر دستگاه مبتنی بر ویندوز با آن مواجه می‌شوید. این چیزی است که شرکت قبلاً از طریق بهبودهایی در نوار بازی ویندوز سعی در انجام آن داشته و ممکن است دوباره با پروژه شایعه‌شده‌ی “بای‌ساید” به آن بازگردد، که می‌تواند یک چارچوب استاندارد ارائه دهد که امکان یک رابط کاربری ساده‌تر را فراهم می‌کند. اما این در دنیای واقعی واقعاً چگونه به نظر می‌رسد؟
در نهایت، هدف مایکروسافت باید این باشد که گیمرها بتوانند سیستم را روشن کنند، وارد شوند و یک عنوان را بدون اینکه نیاز باشد دست‌های خود را از جوی‌استیک‌ها و دکمه‌های اصلی دور کنند، نصب یا اجرا کنند. این به معنای عدم نیاز به حرکت انگشتان برای ضربه زدن به یک اعلان روی صفحه لمسی یا نیاز به باز کردن یک صفحه کلید/تاچ‌پد مجازی است. و همچنین عدم نیاز به برنامه‌های افزودنی مانند Armoury Crate ایسوس یا Legion Space لنوو. این‌ها صرفاً چسب زخم‌هایی هستند که مشکل اصلی عدم بهینه‌سازی مناسب ویندوز ۱۱ برای رایانه‌های شخصی بازی قابل حمل را می‌پوشانند. اگر شرکت بتواند این کار را انجام دهد، بقیه موارد به طور خودکار حل خواهند شد. تنها در آن زمان است که باید نگران مشخصات و ویژگی‌ها باشد.
با این حال، من دوست دارم یک ایکس‌باکس قابل حمل شامل یک نمایشگر OLED با پشتیبانی از نرخ تازه‌سازی متغیر که تا ۱۲۰ یا ۱۴۴ هرتز می‌رسد، باشد. اسلات کارت microSD نیز ضروری است، زیرا به یک جزء استاندارد در کنسول‌های بازی دستی تبدیل شده است (به ویژه با افزایش حجم بازی‌های AAA). همچنین دوست دارم حسگرهای اثر هال را در جوی‌استیک‌ها (و تریگرها) برای افزایش پاسخگویی و دوام ببینم. یک داک برای اتصال آن به تلویزیون یا مانیتور نیز یک لوازم جانبی خوب خواهد بود. و اگرچه یک ضرورت مطلق نیست، فکر می‌کنم نوعی تاچ‌پد داخلی (یا دو تا، مانند استیم دک)، کمک زیادی به لذت‌بخش‌تر کردن بازی‌های سنتی ماوس و صفحه‌کلید در یک دستگاه دستی می‌کند.
صادقانه بگویم، استدلال برای یک ایکس‌باکس دستی آنقدر واضح به نظر می‌رسد که تعجب‌آور است که مایکروسافت سال‌ها پیش آن را معرفی نکرد. البته، ممکن است شرکت منتظر نسخه بعدی سیستم عامل خود (یعنی ویندوز ۱۲) بوده باشد تا یک فشار هماهنگ عمده را هم بر روی رایانه‌های شخصی سنتی و هم کنسول‌های دستی وارد کند. اما هر ماهی که بدون یک دستگاه بازی قابل حمل ایکس‌باکس ساده‌شده‌ی واقعی شخص اول می‌گذرد، مانند یک فرصت از دست رفته به نظر می‌رسد.
