آموزش نصب ویندوز ۱۱
به گزارش اپست به نقل از forums ، این آموزش قصد دارد گام به گام به شما در انجام نصب تمیز (Clean Install) ویندوز ۱۱، نسخه ۲۳H2 یا جدیدتر کمک کند؛ البته این راهنما به طور مشابه برای نسخههای قدیمیتر نیز قابل استفاده است، هرچند ممکن است تفاوتهای جزئی در برخی از صفحههای نمایش داده شده وجود داشته باشد، اما در سایر جنبهها تا حد زیادی مشابه خواهد بود.
مطالب مزتبط: دانلود ویندوز ۱۱ برای سیستم های قدیمی
به روز رسانی ۱۴۰۳/۰۳/۱۴: به شدت توصیه میشود که قبل از شروع نصب یا انجام هر کاری که ممکن است نصب فعلی شما را نابهنگام پاک کند، تمامی مراحل را به طور کامل مطالعه کنید و با تمام نکات و اطلاعات موجود در صفحات لینکشده آشنا شوید، به خصوص اگر هنوز نصب/لایسنس ویندوز ۱۱ خود را برای اهداف فعالسازی بعدی به یک حساب مایکروسافت که به شما متصل است، پیوند ندادهاید. این کار همیشه ۱۰۰٪ ضروری نیست، اما حتی اگر قصد دارید به جای حساب مایکروسافت از یک حساب محلی برای کارهای روزمره استفاده کنید، ایده بسیار خوبی است.
(به خاطر داشته باشید که برای بیشتر سیستمها، اگر ویندوز ۱۰ یا ۱۱ شما قبلاً فعال شده باشد، پس از نصب و اتصال به اینترنت، باید به طور خودکار فعال شود. مرتبط کردن لایسنس شما با یک حساب مایکروسافت فقط یک اقدام احتیاطی اختیاری برای آن دسته موارد نادری است که به هر دلیلی ممکن است فعال نشده باشد، اما این اتفاق امروزه نادر است. اکثر کاربران در صورت فعال بودن قبلی با لایسنس معتبر، به طور خودکار فعال خواهند شد.)
مطالب مرتبط: تفاوت نسخه های ویندوز ۱۱
قبل از شروع نصب، چه اکنون و چه پس از ایجاد מדיای نصب (installation media) خود، فوقالعاده مهم است که تمامی درایوهای ذخیرهسازی متصل به سیستم را قطع کنید، به جز درایو مقصد (درایوی که ویندوز را روی آن نصب میکنید) و درایو مبدأ (درایوی که از آن نصب میکنید، که معمولاً این روزها یک فلش مموری USB است).
این نکته از این جهت حائز اهمیت است که ما موارد متعددی را مشاهده کردهایم که در آنها یا سیستم تصمیم گرفته است که نیازی به ایجاد یک پارتیشن بوت، EFI یا ریکاوری جدید ندارد، زیرا تشخیص میدهد که یکی از آنها قبلاً روی درایو دیگری وجود دارد که شاید ویندوز قبلاً روی آن نصب شده باشد، یا تصمیم میگیرد آن را در جایی غیر از درایو مقصد قرار دهد، و این امر باعث میشود که در صورت حذف آن پارتیشن یا آن درایو، بوت شدن به ویندوز غیرممکن شود.
بنابراین، قبل از نصب، سیستم را خاموش کنید، کابلهای SATA و برق را از تمامی هارد دیسکها یا درایوهای حالت جامد (SSD) جدا کنید، به جز درایو مقصدی که سیستم عامل روی آن نصب خواهد شد، و سپس میتوانید پس از اتمام نصب آنها را دوباره متصل کنید. همچنین، اگر به جز درایوی که ویندوز را از آن نصب میکنید، درایوهای USB خارجی دیگری متصل دارید، آنها را نیز فعلاً جدا کنید.
واضح است که اگر سیستم شما فقط یک درایو متصل داخلی دارد (و فرض نکنید که اینطور است، بلکه بدانید که اینطور است یا در غیر این صورت از وجود آن مطمئن شوید)، نیازی به انجام این کار ندارید.
۱٫ بررسی کنید که نرمافزار و سختافزاری که قصد استفاده از آنها را دارید، با ویندوز ۱۱ سازگار بوده و درایورهای لازم برای آنها موجود باشد، حتی اگر سیستم شما قبلاً بررسی سازگاری را با موفقیت پشت سر گذاشته باشد. این درایورها را دانلود کرده و در یک DVD، فلش USB یا هارد/SSD اکسترنال USB مناسب ذخیره کنید تا در صورتی که بعداً نیاز به نصب آنها پیدا کردید، بتوانید بدون نیاز به جستجو در زمان نامناسب، این کار را انجام دهید.
۲٫از هرگونه فایل و پوشه مهم در نصب فعلی خود، یک نسخه پشتیبان (بَکآپ) روی یک درایو ثانویه، دستگاه ذخیرهسازی خارجی یا سرویس ابری تهیه کنید. بهتر از آن (یا علاوه بر آن) این است که یک ایمیج کامل پشتیبان از کل سیستم با استفاده از ابزاری مانند “اکرونیس ترو ایمیج” (Acronis True Image) یا “ماکریوم رفلکت” (Macrium Reflect) ایجاد کنید تا در صورت بروز مشکل یا عدم موفقیت در آینده، بتوانید به سادگی نصب قبلی خود را دقیقاً به حالت اولیه بازگردانید.
۳٫قبل از شروع نصب، نه تنها ایده خوبی است، بلکه ضروری است که وارد بایوس (BIOS) شوید (مگر اینکه قبلاً بدانید که به درستی تنظیم شده است) و اطمینان حاصل کنید که بایوس شما روی تنظیمات کاملاً سازگار با UEFI تنظیم شده است، از جمله فعال کردن “بوت امن” (Secure Boot) و فعال کردن دستگاه TPM 2.0 یا AMD fTPM خود. حالتهای قدیمی (Legacy modes) به طور رسمی پشتیبانی نمیشوند و اگر مایل به اجرای هر شکلی از حالت قدیمی با ویندوز ۱۱ هستید، باید آن اطلاعات را در جای دیگری پیدا کنید، زیرا من آن را ارائه نخواهم داد. این آموزش فقط برای نصب قانونی ویندوز ۱۱ با UEFI است.
۴. سایر هارد دیسکها یا دستگاههای SSD (از جمله درایوهای اکسترنال) را به طور موقت جدا کنید. این کار شامل جداسازی همه درایوها به جز درایو مقصد (که ویندوز روی آن نصب میشود) و درایو مبدأ (که فایلهای نصب از آن کپی میشوند) است. این مرحله از حذف تصادفی فایلها یا پارتیشنها از سایر درایوها هنگام آمادهسازی درایو اصلی مقصد برای نصب ویندوز جلوگیری میکند.
۵. اگر درایو مقصد شما (که برای نصب جدید ویندوز استفاده میشود) دارای پارتیشنهایی است که برای اهداف “غیر سیستمعاملی” دیگر استفاده میشوند، اطلاعات موجود در آنها را در مکان یا درایو دیگری پشتیبانگیری کنید. زیرا ما تمام پارتیشنهای موجود را از درایو مقصد قبل از نصب ویندوز ۱۱ روی آن، به طور کامل حذف خواهیم کرد. این مرحله را فراموش نکنید، زیرا تمام اطلاعات پارتیشنهای موجود روی درایو در طول این فرآیند از بین خواهند رفت.
آمادهاید؟ پس شروع کنیم!
ایجاد رسانه نصب
ابتدا، شما نیاز دارید یک رسانه قابل بوت ایجاد کنید، چه روی یک فلش مموری USB و چه روی یک رسانه نوری مانند DVD. شما به یک DVD خالی یا یک فلش/درایو انگشتی USB نیاز خواهید داشت. هر فایلی که روی درایو وجود دارد باید در جای دیگری ذخیره شود زیرا در طول ایجاد رسانه نصب پاک خواهند شد.
به لینک زیر بروید و فرآیند ایجاد رسانه نصب ویندوز ۱۱ را آغاز کنید.
*Windows 11 media creation tool
۱٫پس از کلیک بر روی لینک بالا، به صفحه شروع برای ایجاد رسانه نصب ویندوز ۱۱ منتقل خواهید شد. در آنجا، بخشهای اول را نادیده بگیرید، به پایین بروید و روی “اکنون بارگیری کنید” در زیر بخش با عنوان “ایجاد رسانه نصب ویندوز ۱۱” کلیک کنید.

۲٫سپس، پوشه دانلودها یا مکانی را که فایل اجرایی Media Creation را در آن دانلود کردهاید، باز کرده و روی آن کلیک کنید.

۳٫ابزار باز خواهد شد و کادر گفتوگوی زیر نمایش داده میشود. روی Accept کلیک کنید.

۴٫پنجره بعدی گزینههایی را برای زبان و نسخه ویندوز به شما میدهد. برای اکثر ما این موارد “انگلیسی” و “ویندوز ۱۱” خواهند بود، اما آنچه را که برای نیازهای شما مناسب است انتخاب کرده و سپس روی “بعدی” کلیک کنید.

۵. اکنون گزینههایی برای نوع رسانه نصب که میخواهید ایجاد کنید، مشاهده خواهید کرد. برای بیشتر موارد، باید درایو فلش USB را انتخاب کنید و این درایو باید ۸ گیگابایت یا بزرگتر باشد. اگر نیاز به استفاده از DVD یا سایر رسانههای نوری دارید، یک فایل ISO ایجاد کرده و بعداً آن را روی دیسک رایت کنید، یا اگر میخواهید با یک ماشین مجازی از آن استفاده کنید، آن را در یک مکان موجود در درایو ذخیره کنید. سپس روی بعدی کلیک کنید.

اگر به هر دلیلی ابزار ساخت رسانه ویندوز برای شما کار نمیکند (برخی کاربران نیز به این موضوع اشاره کردهاند)، چند گزینه دیگر برای ساخت رسانه قابل بوت در اینجا وجود دارد:
روشهای جایگزین برای ساخت رسانه نصب ویندوز ۱۱
در این مرحله، شما فقط باید منتظر بمانید تا ابزار ساخت رسانه کار خود را تمام کند؛ پس از آماده شدن رسانه نصب، به شما اطلاع داده خواهد شد. روی “پایان” (Finish) کلیک کنید.
بخش دوم
نصب ویندوز ۱۱
در این مرحله شما باید یک حافظه نصبی قابل بوت (Bootable Installation Media)، خواه بر روی فلش درایو USB یا دیسک نوری DVD، داشته باشید.
قبل از ادامه مراحل نصب، ممکن است لازم باشد وارد BIOS شوید و ترتیب بوت (Boot Order) سیستم خود را طوری تنظیم کنید که بسته به نوع حافظه نصبی که در بخش قبل ایجاد کردهاید، اولین گزینه قابل بوت سیستم، درایو USB یا DVD باشد.
در غیر این صورت، احتمالاً به سادگی تلاش میکند با استفاده از پارتیشن بوت ویندوز موجود در درایو اصلی فعلی شما راهاندازی شود، مگر اینکه این نصب روی درایوی باشد که قبلاً هیچ ویندوزی روی آن نصب نشده است، یا اینکه شما قبلاً تمام پارتیشنها را از درایو مورد نظر برای نصب حذف کرده باشید. البته به بیان دقیق، این کار ضروری نیست زیرا ما دقیقاً همین کار را کمی جلوتر در آموزش، به عنوان بخشی از فرآیند نصب، انجام خواهیم داد.
- کامپیوتر را روشن کنید و پس از اتمام فرآیند راهاندازی POST، باید درایو USB یا نوری متصل حاوی رسانه نصب را شناسایی کرده و از آن بوت شود و نصب را آغاز کند. بررسی کنید که فیلدهای زبان، زمان/واحد پول و ورودی صفحهکلید همگی صحیح باشند. سپس روی Next کلیک کنید.

۲٫اکنون نصب کنید

۳٫ در مرحله بعد، باید صفحه فعالسازی محصول ویندوز را ببینید. اگر کلید فعالسازی محصول ویندوز ۱۱ را ندارید، یا اگر قبلاً ویندوز ۱۱ را نصب و فعال کردهاید و اکنون در حال نصب تمیز (Clean Install) هستید، روی گزینه “I don’t have a product key” (من کلید محصول ندارم) در پایین صفحه کلیک کنید.
(فعالسازی ویندوز شما بعداً و بهطور خودکار، پس از آنلاین شدن سیستم یا با ورود به حساب مایکروسافت خود و اختصاص دادن یک محصول فعالشده قبلی به این سیستم، انجام خواهد شد. اگر این یک محصول ویندوز نیست که قبلاً فعال شده یا به حساب مایکروسافت متصل شده باشد – همانطور که در یادداشتهای بخش اول توضیح داده شد – باید فوراً متوقف شوید و این کار را انجام دهید، یا اگر مطمئن نیستید، باید از صفحه “دستگاهها” در حساب مایکروسافت خود بازدید کنید و از اتصال آن اطمینان حاصل نمایید.)
در غیر این صورت، کلید محصول ویندوز خود را وارد کرده و سپس روی Next (بعدی) کلیک کنید.

۴. اکنون نسخه ویندوز ۱۱ را که میخواهید نصب کنید، انتخاب نمایید. برای اکثر کاربران، نسخه Home توصیه میشود. کاربران نسخههای آموزشی (Educational)، شرکتی (Enterprise)، حرفهای (Pro) و سایرین باید نسخهای را انتخاب کنند که با نوع لایسنس مشخص شده روی برچسب دستگاه، بستهبندی محصول یا اطلاعات خرید آنلاینشان مطابقت دارد. اگر نوعی لایسنس «تخفیفدار» را از یک فروشنده آنلاین «تخفیفدار» شخص ثالث خریداری کردهاید، زیاد تعجب نکنید اگر متوجه شدید آن لایسنس در لیست سیاه قرار گرفته یا برای نسخهای متفاوت از آنچه فکر میکردید است. این اتفاق زیاد میافتد. پس از انتخاب، روی Next کلیک کنید.

۵٫کادر مربوط به پذیرش شرایط مجوز را علامت بزنید و سپس روی «بعدی» کلیک کنید.

۶٫در صفحه بعدی دو گزینه وجود خواهد داشت. یکی به شما اجازه میدهد که به سادگی لایسنس ویندوز ۱۰ موجود خود را به ویندوز ۱۱ ارتقا دهید و دیگری به شما امکان میدهد که یک نصب جدید، که به آن نصب تمیز (CLEAN install) نیز میگویند، انجام دهید.
مگر اینکه قصد فقط ارتقا داشته باشید، که من آن را توصیه نمیکنم (زیرا میتوانید به سادگی از لایسنس فعال شده ویندوز ۱۰ قبلی خود برای انجام یک نصب تمیز ویندوز ۱۱ استفاده کنید)، در این صورت باید روی “Custom: Install Windows only (advanced)” کلیک کنید.

۷. اکنون به مرحلهای میرسیم که طی آن، تمام نصبهای قبلی ویندوز و تمامی پارتیشنها را از درایو مورد نظر حذف میکنیم. این کار برای جلوگیری از هرگونه تداخل احتمالی در آینده، مربوط به اطلاعات پارتیشن بوت ویندوز، ضروری است.
توصیه میکنم که تمامی پارتیشنهای موجود بر روی درایو اصلی مورد نظر را، یکی یکی انتخاب کرده و حذف کنید تا زمانی که هیچ پارتیشنی باقی نماند و فقط فضای تخصیص نیافته (unallocated space) وجود داشته باشد. پارتیشنهای مربوط به درایو منبع USB نباید در اینجا نمایش داده شوند و اگر نمایش داده شدند (به عنوان “درایو” متفاوت مانند Drive 0، Drive 1 و غیره)، آنها را حذف نکنید. فقط پارتیشنهای موجود بر روی درایوی را که قصد نصب ویندوز روی آن را دارید، حذف کنید؛ همه آنها را.
اگر در ابتدای آموزش، درایوهای ثانویه را قطع نکردهاید، بسیار مراقب باشید که به اشتباه هیچ پارتیشنی را از آنها حذف نکنید.
هنگامی که فقط فضای تخصیص نیافته و بدون هیچ پارتیشنی بر روی درایو مورد نظر باقی ماند، بر روی فضای تخصیص نیافته همان درایو کلیک کرده و سپس Next را بزنید.
(اینکه در تصویر فقط ۳۲ گیگابایت نمایش داده شده، به این دلیل است که برای ایجاد این آموزش از یک ماشین مجازی استفاده شده است.)

۸٫نصب ویندوز آغاز خواهد شد.

۹٫پس از اتمام نصب اولیه، چند صفحه از جمله “راهاندازی سرویسها” را مشاهده خواهید کرد. اجازه دهید این مراحل به طور کامل اجرا شوند، که ممکن است شامل راهاندازی مجدد نیز باشد (در این مرحله، فلش USB را که برای نصب استفاده کردهاید، خارج کنید تا از شروع مجدد نصب جلوگیری شود).

۹. کشور خود را انتخاب کرده و سپس روی بله کلیک کنید.

۱۰٫ نوع ورودی صفحهکلید خود را انتخاب کنید، سپس روی «بله» کلیک کنید.

۱۱٫در ادامه، شما این امکان را دارید که طرحبندی صفحهکلید (کیبورد) دوم را اضافه کنید. توصیه میکنم روی «رد شدن» (Skip) کلیک کنید، زیرا میتوانید در صورت نیاز بعداً آن را اضافه کنید.

۱۲٫نصبکننده بهروزرسانیها را بررسی خواهد کرد. اگر فقط از اتصال بیسیم استفاده میکنید، ممکن است لازم باشد اطلاعات ورود به روتر بیسیم خود را وارد نمایید.

۱۳. اکنون از شما خواسته میشود نام دستگاه خود را وارد کنید. میتوانید همین الان این کار را انجام دهید که مشکلی نیست، یا میتوانید این کار را بعداً انجام دهید که آن هم مشکلی ندارد. اگر نمیخواهید همین الان با این موضوع درگیر شوید، میتوانید به سادگی روی رد شدن (Skip) کلیک کنید.

۱۴٫ اکنون از شما خواسته میشود “تجربه مایکروسافت خود را باز کنید” (Unlock your Microsoft experience). یا به زبان سادهتر، وارد حساب مایکروسافت خود شوید. اگر حسابی ندارید، باید یک حساب جدید ایجاد کنید، مگر اینکه تصمیم بگیرید از یکی از روشهای جایگزین برای دور زدن این الزام و شروع با یک حساب محلی (local account) استفاده کنید که من در اینجا به آن نمیپردازم، اما در صورت تمایل میتوانید آن را در جای دیگری بیابید. برای اکثر افراد، بهتر است وارد حساب مایکروسافت خود شوید؛ زیرا همیشه میتوانید بعداً به یک حساب محلی تغییر دهید.
روی “Sign in” کلیک کنید.

۱۵. نشانی ایمیل، شماره تلفن یا شناسه اسکایپ حساب مایکروسافت خود را وارد کرده و روی بعدی کلیک کنید.

۱۶٫ گذرواژه حساب مایکروسافت خود را وارد کنید.

۱۷. صفحه بعدی از شما میخواهد که از یک پشتیبان مایکروسافت بازیابی کنید. قویاً توصیه میکنم روی “گزینههای بیشتر” کلیک کنید و از این ویژگی صرفنظر کنید.

۱۸٫صفحه بعدی به شما گزینه “Set up as a new PC” (راهاندازی بهعنوان رایانه شخصی جدید) را میدهد و قویاً توصیه میکنم همین گزینه را انتخاب کنید.

۱۹٫ در مرحله بعد، از شما خواسته میشود یک رمز عبور (PIN) ایجاد کنید. رمز عبور را بسازید.

۲۰٫تنظیم پین اکنون باید پین را تنظیم کنید. پین چهار رقمی مورد نظر خود را وارد کرده و سپس آن را تأیید کنید. سپس روی Ok کلیک کنید.

۲۱. اکنون تنظیمات برگزیده خود را برای حریم خصوصی انتخاب کنید. توصیه میکنم همه کادرهای انتخاب (چکباکسها) را بردارید (تیکشان را بردارید). احتمالاً باید به پایین پیمایش کنید تا همه موارد را ببینید و انتخابشان نکنید. اما این البته به خود شما بستگی دارد.

۲۲٫پنجره بعدی گزینههایی برای “شخصیسازی تجربه شما” ارائه میدهد. من کلیک کردن روی “رد شدن” (skip) را توصیه میکنم. اما باز هم، انجام این کار کاملاً به اولویت شما بستگی دارد.

۲۳. از تلفن اندرویدی خود از طریق رایانه شخصی استفاده کنید. بسیار خب، میتوانید در صورت تمایل این کار را انجام دهید. من توصیه میکنم از آن صرف نظر کنید. اگر خواستید میتوانید بعداً این کار را انجام دهید. چرا الان کارها را پیچیده کنیم؟

۲٫صفحه بعدی به شما این امکان را میدهد که همیشه به دادههای مرور اخیر خود دسترسی داشته باشید. خب، ممنون مایکروسافت، اما فکر میکنم از این گزینه صرفنظر میکنیم.
شما به اندازه کافی از اطلاعات خصوصی ما را ضبط و ذخیره میکنید و نیازی نیست که اجازه بیشتری برای این کار به شما بدهیم. من توصیه میکنم روی «فعلاً نه» کلیک کنید، اما این به عهده شماست.

۲۵٫نسخه آزمایشی رایگان مایکروسافت ۳۶۵ (آفیس)؟ نه ممنون. رد میکنم. (بستگی به خودتان دارد، اما اساساً این هم نسخه دیگری از “بگذارید ما همه کارهایتان را زیر نظر داشته باشیم” است.)
بهتر است یا از مجوز واقعی آفیس استفاده کنید یا از یک نرمافزار متنباز مانند لیبرهآفیس استفاده کنید که رایگان است و با اکثر فرمتهای فایل آفیس سازگار است.

۲۶٫ ۱۰۰ گیگابایت فضای ذخیرهسازی ابری با هزینه ۱٫۹۹ دلار در ماه. باز هم، این به شما بستگی دارد، اما توصیه میکنم این پیشنهاد را رد کنید. مایکروسافت، تو هیچوقت تسلیم نمیشی؟

۲۷٫ اشتراک گیمپس مایکروسافت ۹.۹۹ دلار در ماه؟ آه. فعلاً بیخیال. قیمتش حتی اگه بعداً هم انتخاب کنی همینه، پس چرا فرآیند نصب رو پیچیده کنیم؟

۲۸٫ آیا دوباره بهروزرسانیها را بررسی کنم؟ حتماً، چرا که نه. بیایید این کار را انجام دهیم.

۲۹. اکنون کار ما تقریباً تمام شده است. اجازه میدهیم نصبکننده کار خود را به پایان برساند. همانطور که انتظار میرود، چند صفحه پیشرفت دیگر را در طول مسیر خواهیم دید.


و بالاخره کار ما به پایان رسید. اکنون میتوانید به مرحله خاموش کردن سیستم بروید، درایوهای خود را (اگر جدا کرده بودید) دوباره وصل کنید و هر فرآیندی از جمله پاکسازی، تهیه ایمیج پشتیبان یا نصب برنامههای جدید که مایلید انجام دهید را آغاز کنید.
این موفقیت بزرگ را به شما تبریک میگوییم و برایتان بهترینها را آرزومندیم!
