پشتیبانی از ویندوز ۱۰ به زودی به پایان میرسد. در اینجا نحوه ارتقاء به ویندوز ۱۱ آمده است.
به گزارش اپست به نقل از pcworld ، ویندوز ۱۰ یکی از بهترین و پایدارترین نسخههای سیستم عامل مایکروسافت بوده است و جای تعجب نیست که بسیاری از کاربران برای بهروزرسانی به ویندوز ۱۱ منتظر ماندهاند. علیرغم انتشار آن در سال ۲۰۲۱، هنوز تعداد قابل توجهی بیشتری از افراد از ویندوز ۱۰ استفاده میکنند.
اما اکنون زمان برای این سیستم رو به پایان است. در اکتبر ۲۰۲۵، آخرین بهروزرسانی منظم سیستم ارائه خواهد شد. پس از آن، مایکروسافت فقط بهروزرسانیهای امنیتی را برای مشتریانی که برای برنامه بهروزرسانی امنیتی تمدید شده (ESU) هزینه اضافی پرداخت میکنند، ارائه خواهد داد.
آیا شما هم جزو آن دسته از افرادی هستید که با اکراه متوجه شدهاند زمان بهروزرسانی فرا رسیده است؟ شما تنها نیستید، اما میتوانم به شما بگویم که آنقدرها هم که فکر میکنید بد نیست. ویندوز ۱۱ عمدتاً همان قبلی است، و اگرچه مایکروسافت برخی تغییرات قابل بحث ایجاد کرده، اما تکرار فاجعهای مانند ویندوز ۸ نیست.
با من همراه شوید تا مراحل بهروزرسانی ایمن و شروع به کار با ویندوز ۱۱ را به شما آموزش ده
مطمئن شوید که رایانه شما در وضعیت مناسبی قرار دارد.
قبل از اینکه بتوانید ویندوز ۱۱ را نصب کنید، میتوانید بررسی کنید که آیا رایانه شما واقعاً الزامات سیستم را برآورده میکند یا خیر. یک راه آسان برای انجام این کار، نصب تمام بهروزرسانیهای موجود در ویندوز ۱۰ است. بخش بهروزرسانی ویندوز در تنظیمات، در صورتی که رایانه شما الزامات را برآورده کند، به شما پیشنهاد ارتقا به ویندوز ۱۱ را میدهد.

شما همچنین میتوانید برنامه بررسی سلامت رایانه (PC Health Check) را نصب کنید. اگر رایانه شما الزامات سیستم را برآورده نمیکند، این برنامه به شما نشان میدهد که چه چیزی کم است و سپس میتوانید ببینید آیا میتوانید آن را بدون نیاز به خرید رایانه جدید برای اجرای ویندوز ۱۱ برطرف کنید یا خیر. ممکن است به سادگی ماژول TPM در پردازنده در تنظیمات بایوس (BIOS) فعال نشده باشد.
حداقل الزامات عبارتند از پردازنده ۶۴ بیتی با حداقل سرعت ۱ گیگاهرتز، ۴ گیگابایت رم، ۶۴ گیگابایت فضای ذخیرهسازی، UEFI با پشتیبانی از Secure Boot (اگرچه نیازی به فعال بودن آن نیست)، TPM 2.0، صفحهنمایش با حداقل وضوح ۷۲۰p و اتصال به اینترنت.
از زمان انتشار نسخه ۲۴H2 سیستم توسط مایکروسافت، الزامات کمی بالاتر برای پردازنده اعمال میشود. برای اینتل، نسل هشتم Core یا جدیدتر، یا معادل Celeron/Atom/Xeon مورد نیاز است. برای AMD، حداقل نسل دوم Ryzen یا نسل سوم Threadripper، یا معادل Epyc مورد نیاز است. همچنین تعدادی از چیپستهای Athlon مبتنی بر Zen پشتیبانی میشوند.
برای اینکه در صورت بروز فاجعه بتوانید به حالت قبل برگردید، پشتیبانگیری کنید.

قبل از اینکه به سیستم جدیدتر ارتقا دهید، ایده خوبی است که یک پشتیبان کامل از سیستم فعلی، به اصطلاح پشتیبان کلون (clone backup)، تهیه کنید. این کار، در صورتی که در طول نصب مشکلی پیش بیاید (یا اگر به سادگی از ویندوز ۱۱ خوشتان نیاید)، بازگشت به ویندوز ۱۰ را بسیار آسانتر میکند.
برنامههای مختلفی برای کلون کردن هارد دیسک شما وجود دارد. R-Drive Image مدتهاست که یکی از برنامههای کامل و مورد علاقه ما بوده است. برای یک نسخه رایگان، شکست دادن EaseUS دشوار است.
من گزارشهایی از مشکل در بوت شدن کامپیوتر از یک کلون آماده دیدهام، بنابراین فراموش نکنید قبل از ادامه، آن را آزمایش کنید.
بهروزرسانی از ویندوز ۱۰ یا نصب مجدد؟

حال سوال این است: آیا باید ویندوز ۱۱ را به عنوان یک بهروزرسانی بر روی سیستم ویندوز ۱۰ موجود خود نصب کنید، یا باید رایانهتان را با یک نصب تازه پاکسازی کنید؟ این سوال هر بار که مایکروسافت نسخه جدیدی از ویندوز را منتشر میکند، مطرح میشود.
میتوانید کاربرانی را پیدا کنید که قسم میخورند با یک نصب کاملاً جدید، سیستم سریعتر خواهد بود و باگهای کمتری خواهد داشت. اما کاربرانی نیز هستند که معتقدند این صرفاً مزخرف است و بهروزرسانی سریعتر و آسانتر است، زیرا نیازی به نصب مجدد همه برنامهها و موارد دیگر ندارید.
توصیه من اگر مطمئن نیستید، این است که یک پشتیبانگیری مطمئن داشته باشید (به بالا مراجعه کنید) و با آزمایش یک بهروزرسانی شروع کنید. اگر همهچیز خوب پیش رفت، بهطور قابلتوجهی سریعتر در ویندوز ۱۱ راهاندازی و اجرا خواهید شد، و در صورت بروز هرگونه مشکلی، همیشه میتوانید بعداً یک نصب مجدد انجام دهید. اگر بهروزرسانی را اجرا کنید و در این فاصله به انجام کار دیگری بپردازید، تقریباً هیچ زمانی را از دست نخواهید داد.
بهروزرسانی درجا – حفظ فایلها، برنامهها و تنظیمات
برای انجام یک بهروزرسانی معمولی بدون نیاز به انجام مجدد هیچ کاری پس از نصب، دو گزینه وجود دارد. آسانترین راه این است که از طریق بهروزرسانی ویندوز در تنظیمات اقدام کنید و اجازه دهید خود سیستم مسئولیت بهروزرسانی را بر عهده بگیرد. سپس، این کار بسیار شبیه به یک بهروزرسانی منظم بزرگ است، مثلاً زمانی که ویندوز ۱۰ ۲۲H2 منتشر شد. کامپیوتر در طول نصب چند بار راهاندازی مجدد میشود، اما در غیر این صورت، دقیقاً مانند یک بهروزرسانی معمولی است.
اگر به دلیلی در بهروزرسانی ویندوز، بهروزرسانی به شما پیشنهاد نمیشود، یا فقط ترجیح میدهید به روش دیگری عمل کنید، میتوانید یک فایل iso با آخرین نسخه سیستم را دانلود کرده و از آن نصب کنید. نیازی به ایجاد رسانه نصب روی فلش USB نیست، فقط روی فایل .iso در اکسپلورر دوبار کلیک کنید، به تصویر دیسک بارگذاریشده بروید و برنامه Setup.exe را اجرا کنید.

پس از چند مرحله که نصبکننده رایانه و چند مورد دیگر را بررسی میکند، به یک کادر گفتگو میرسید که در آن میتوانید انتخاب کنید چه چیزی را میخواهید نگه دارید. گزینه پیشفرض نگه داشتن همه چیز است — یعنی فایلها، برنامههای نصب شده و تنظیمات.
همچنین میتوانید انتخاب کنید فقط فایلها را نگه دارید، اما از آنجا که در این صورت باید برنامهها را دوباره نصب کنید و تنظیمات سیستم را دوباره انجام دهید، من فکر میکنم بهتر است یک نصب مجدد کامل انجام دهید و سپس فایلهای شخصی را از پشتیبان برگردانید. پاک کنید و از ابتدا شروع کنید.

اگر یک آخر هفته برای بهروزرسانی وقت دارید، میتواند فرصتی عالی برای خانهتکانی کامپیوترتان باشد. در طول سالها، ویندوز مقدار زیادی آشغال جمع میکند که هرگز پاک نمیشود. برنامههای قدیمی که فراموش کردهاید نصب کردهاید. تنظیمات، حافظههای پنهان، بهروزرسانیهای دانلود شده و موارد دیگر میتوانند بهتدریج فضای دیسک شما را پر کنند.
فرمت کردن و شروع از صفر، فضای بیشتری را آزاد میکند و سیستم شما را پایدارتر میکند. اگر سپس با حذف تمام برنامههای از پیش نصبشدهای که به آنها نیاز ندارید شروع کنید و فقط برنامههایی را که واقعاً میخواهید نصب کنید، سیستمی خواهید داشت که احساس سبکی و تازگی میکند.
اگر این کار را انجام میدهید، بسیار مهم است که یک پشتیبان کامل داشته باشید. مطمئن شوید که میتوانید از آن بوت کنید و تمام فایلهای مهم و موارد دیگر در آن وجود دارند.
سپس از یک فایل .iso از آخرین نسخه ویندوز ۱۱ و ابزار ایجاد رسانه نصب مایکروسافت روی یک فلش مموری USB استفاده کنید. کامپیوتر خود را از آن بوت کنید و وقتی به مرحلهای رسیدید که محل نصب سیستم را انتخاب میکنید، میتوانید دیسک را فرمت کنید.
اگر بیش از یک SSD یا هارد دیسک دارید، مهم است که گزینه صحیح را انتخاب کنید و ممکن است لازم باشد تمام درایوها را به جز درایو اولی که روی آن نصب میکنید، جدا کنید. نصبکننده ویندوز در این مورد کمی حساس است.
اولین آشنایی با ویندوز ۱۱

پس از اینکه بهروزرسانی کامل شد و برای اولین بار ویندوز ۱۱ را اجرا کردید و وارد سیستم شدید، با یک پنجرهی گفتگوی کامل مواجه میشوید که باید قبل از رسیدن به دسکتاپ از آن عبور کنید. این پنجره در مورد سرویسهای موقعیت مکانی و ویژگیهای مختلف مرتبط با نحوهی جمعآوری دادههای تحلیلی توسط مایکروسافت و مواردی از این قبیل است. شما همیشه میتوانید بعداً در تنظیمات نظر خود را تغییر دهید.
در مرحلهی بعد، سیستم به شما پیشنهاد میکند که “نصب را کامل کنید”، که تلاش کمی زیرکانهی مایکروسافت برای انتخاب اج (Edge) به عنوان مرورگر پیشفرض، فعال کردن پشتیبانگیری در واندرایو (OneDrive) و چند مورد دیگر است. میتوانید با کلیک کردن از آن عبور کنید، اما فقط مواردی را انتخاب کنید که واقعاً میخواهید. (اگر نمیخواهید این پنجرهی گفتگوی “مفید” را دوباره ببینید، میتوانید تنظیمات > سیستم > اعلانها > تنظیمات اضافی را باز کرده و گزینههای مختلف را غیرفعال کنید.)
دیگر هیچ چیز خاصی وجود ندارد و اکنون با دسکتاپ و نوار وظیفه (Taskbar) در محل معمول خود در پایین مواجه میشوید. منوی استارت (Start) و آیکونهای برنامهها به جای آن به مرکز صفحه منتقل شدهاند، اما اگر ترجیح میدهید میتوانید آنها را به سمت چپ برگردانید.
یکی از تغییرات اساسی، خود منوی استارت است که ظاهر و چیدمان جدیدی دارد. مایکروسافت از زمان انتشار اولیه ویندوز ۱۱ تغییراتی را اعمال کرده است، و نسخهی ۲۴H2 در نهایت گزینهای برای نمایش همهی برنامههای نصبشده در یک لیست به جای یک شبکه دارد. روی دکمهی “همهی برنامهها” در بالا سمت راست کلیک کنید. متأسفانه، هیچ راهی برای باز کردن آن نما به طور پیشفرض وجود ندارد.

نوار وظیفه هم نسبت به قبل رفتار متفاوتی دارد. اگر چندین پنجره باز در یک برنامه داشته باشید، اینها به صورت آیکونهای جداگانه نشان داده نمیشوند، بلکه باید نشانگر موس را روی آیکون برنامه نگه دارید تا پنجرههای باز مختلف را ببینید. اگر میخواهید به روش قبلی برگردید، میتوانید به تنظیمات > شخصیسازی > نوار وظیفه > رفتارهای نوار وظیفه بروید و برای “ادغام دکمههای نوار وظیفه و پنهان کردن برچسبها در سایر نوارهای وظیفه” گزینه “هرگز” را انتخاب کنید. در همین منو میتوانید نوار وظیفه را به سمت چپ هم تراز کنید.
در اینجا چند مورد دیگر وجود دارد که متفاوت شدهاند و ممکن است گیجکننده باشند یا نیاز به کمی زمان برای عادت کردن داشته باشند:
کپی و پیست
هم نوار ابزار و هم منوی زمینه در اکسپلورر تغییر کردهاند، و رایجترین دستورات، مانند کپی و پیست، به آیکون تبدیل شدهاند. خوشبختانه، مایکروسافت به بازخورد کاربران گوش داده است و منوی زمینه نیز عنوان را در کنار هر آیکون نشان میدهد.
مرکز اقدام حذف شده است.

در سمت راست نوار وظیفه، مرکز عملیات قرار داشت که اعلانها، تنظیمات سریع و میانبرهایی به عملکردهای مختلف را گرد هم میآورد. کل این ویژگی در ویندوز ۱۱ حذف شده و به جای آن، نمای اعلان جدیدی وجود دارد.
برنامههای پیشفرض

مایکروسافت نحوه تنظیم برنامههای پیشفرض برای انواع مختلف فایل و لینک را تغییر داده است. تنظیمات را باز کنید > برنامهها > برنامههای پیشفرض. در اینجا فهرستی از برنامههای نصبشده را خواهید یافت. روی یک برنامه کلیک کنید و فهرستی از انواع فایلهایی که آن برنامه، برنامه پیشفرض برایشان است، ظاهر میشود. همچنین میتوانید پسوند فایل یا نوع لینک را در نوار جستجوی بالای صفحه جستجو کنید و برنامه پیشفرض را برای آن نوع تغییر دهید.
فروشگاه مایکروسافت بهتر
در گذشته، تقریباً همیشه بهترین کار دانلود برنامهها مستقیماً از توسعهدهندگان بود، و فروشگاه مایکروسافت برنامههای دسکتاپ استاندارد را نداشت. در ویندوز ۱۱، فروشگاه بهتر شده است و امروزه بسیاری از برنامههای اصلی را میتوان در اینجا پیدا کرد. اغلب ارزش دارد ابتدا فروشگاه را بررسی کنید و اگر نتوانستید آن را پیدا کنید، از طریق وب اقدام کنید.
کوپایلت جایگزین کورتانا میشود
تا زمانی که به یک حساب مایکروسافت وارد شده باشید، به چتبات هوش مصنوعی این شرکت مستقیماً در ویندوز دسترسی خواهید داشت، و دستیار قدیمی کورتانا مدتهاست که از بین رفته است.
طراحی جدید در تنظیمات

پیدا کردن مسیرتان در میان تمام تنظیمات سیستمتان اکنون آسانتر شده است. این برنامه اکنون یک لیست دائمی از دستهبندیها در سمت چپ دارد. هنوز سلسله مراتب بسیار عمیقی برای برخی تنظیمات وجود دارد، اما عملکرد جستجو اغلب به خوبی برای یافتن یک تنظیم خاص کار میکند. چگونه به ویندوز ۱۰ بازگردیم.

اگر ویندوز ۱۱ را به عنوان یک بهروزرسانی از طریق Windows Update نصب کردهاید، میتوانید مستقیماً در تنظیمات به نسخه قبلی برگردید. به System > Recovery بروید و روی Go back کلیک کنید. دستورالعملها را دنبال کنید. منتظر بمانید تا فرآیند به پایان برسد (ممکن است به اندازه نصب بهروزرسانی طول بکشد).
اگر این گزینه وجود ندارد، به این دلیل است که یا از طریق Windows Update بهروزرسانی نکردهاید، یا پس از بهروزرسانی System Cleanup را اجرا کردهاید، یا مدت زمان زیادی گذشته است و ویندوز بهطور خودکار فایلهای مورد نیاز را پاک کرده است.
در این صورت، میتوانید نصب قدیمی خود را با برگرداندن سیستم از پشتیبانگیری کلون که قبل از بهروزرسانی ایجاد کردهاید، بازیابی کنید. به خاطر داشته باشید که این کار هر فایل جدیدتری را بازنویسی میکند، بنابراین بهتر است از سیستم فعلی یک پشتیبانگیری دیگر تهیه کنید تا پس از اتمام کار، همه موارد جدید را کپی کنید. البته، این کار به یک هارد دیسک اضافی با ظرفیت کافی نیاز دارد.
این واقعیت که بازگشت با ویژگی Go Back بسیار آسانتر است، استدلالی دیگر به نفع بهروزرسانی به ویندوز ۱۱ به جای فرمت کردن و نصب مجدد است.