طراحی پیکسل واچ مانع پیشرفت آن می‌شود
نگاه دوم می‌تواند این خط را قابل قبول‌تر کند.
طراحی پیکسل واچ مانع پیشرفت آن می‌شود
وقتی گوگل اولین ساعت هوشمند خود را عرضه کرد، من فوراً مجذوب آن شدم. شیشه گنبدی شکل و خطوط مینیمالیستی ساده، حس یک تغییر اساسی در بازاری را داشت که در غیر این صورت قابل پیش‌بینی بود. سه نسل بعد، من هنوز هم عاشق ظاهر پیکسل واچ هستم. این ساعت جذاب، متمایز و بدون شک «گوگل» است.
به گزارش اپست به نقل از androidauthority ، اما هر چقدر هم که طراحی آن برای من جذاب باشد، یکی از دوقطبی‌ترین جنبه‌های این خط تولید نیز هست و من به طور فزاینده‌ای متقاعد می‌شوم که این طراحی مانع از پذیرش گسترده این ساعت می‌شود.
مطالب مشابه: اخبار گوگل
ساده و خوش‌ساخت بودن لزوماً به معنی سازگار با همه چیز نیست.
ساعت پیکسل واچ ۴ رویکرد بهبودیافته گوگل را با حاشیه نازک‌تر، صفحه نمایش گنبدی شکل Actua 360 روشن‌تر و یک بدنه که سبک‌تر و صیقلی‌تر از همیشه به نظر می‌رسد، ادامه می‌دهد. این ساعت، بدون هیچ حرفی، عالی به نظر می‌رسد. با این حال، همان سبکی که باعث می‌شود ساعت حس کیفیت و برتر داشته باشد، برای بخش قابل توجهی از کاربران، آن را کوچک، ظریف یا بیش از حد مینیمالیستی جلوه می‌دهد.
«سری ساعت‌های پیکسل (Pixel Watch) به شکلی منحصربه‌فرد مینیمالیستی است، اما این ظاهری نیست که همه کاربران بخواهند با آن خود را نشان دهند.
این موضوع نه یک نگرانی در مورد دوام (اگرچه آن هم یک دغدغه واقعی است) بلکه بیشتر یک مسئله زیبایی‌شناختی است. مشخصات بسیار منحنی و با شیشه گنبدی‌شکل آن، «مدگرا» و شاید حتی «زنانه» به نظر می‌رسد (همانطور که هنگام استفاده به من گفته شده است)، حتی با وجود اینکه این ساعت ردیابی سلامت قوی، عمر باتری بهتر و عملکردی را ارائه می‌دهد که بالاخره قابل‌اعتماد به نظر می‌رسد. موضوع ساده است: طراحی آن به شدت برای برخی جذاب است و اصلاً برای برخی دیگر خیر.»
یک زبان طراحی، یک مسیر
گوگل در مورد طراحی Pixel Watch که تنها به شکل گرد و فوق‌العاده شیک است، به این ساعت هویتی منسجم می‌بخشد، اما در عین حال مخاطبان آن را نیز محدود می‌کند.
- همه یک گنبد (کره) کوچک روی مچ دست نمی‌خواهند؛ بسیاری چیزی صاف‌تر، بزرگ‌تر، یا با ظاهری سنتی‌تر را ترجیح می‌دهند.
- برخی دیگر به دنبال زیبایی‌شناسی ورزشی‌تر یا پیشرفته‌تر از نظر فناوری هستند.
- و برخی دیگر به سادگی یک نمایشگر می‌خواهند که از فضای فیزیکی خود کارآمدتر استفاده کند.
ساعت‌های دایره‌ای به دلیلی محبوب هستند. بسیاری از خریداران جذب ساعت‌های هوشمند گرد می‌شوند زیرا آن‌ها تداعی‌گر زیبایی‌شناسی آشنای ساعت‌های آنالوگ (عقربه‌ای) هستند. برخی افراد، ساعت اپل (Apple Watch) را فوراً رد می‌کنند، زیرا صفحه مستطیلی آن بیش از حد از این سنت فاصله می‌گیرد. ساعت پیکسل (Pixel Watch) از لحاظ فنی شرط “دایره‌ای” بودن را برآورده می‌کند، اما گنبد حباب‌مانند و نمای فوق‌العاده مینیمالیستی آن، آن را به قلمرو تجربی‌تر سوق می‌دهد. بسیاری از دوستان و آشنایان به من گفته‌اند که یک طرح کلاسیک‌تر و تخت‌تر، فوراً حس پوشیدن راحت‌تری خواهد داشت. و در اکوسیستم Wear OS که بر اساس حق انتخاب بنا شده است، گوگل باید شرکتی باشد که این گزینه را ارائه دهد. در غیر این صورت، خریداران به سادگی به جای دیگری روی می‌آورند.
“برخی از خریداران، مدل‌های تخت‌تر، بزرگ‌تر یا سنتی‌تر را ترجیح می‌دهند.”
ارائه دو اندازه برای این خط تولید واقعاً قابل تقدیر است، اما اساساً زبان طراحی را به شکلی که رویکرد سامسونگ (Samsung) با مدل‌های کلاسیک در مقابل استاندارد گسترش می‌دهد، توسعه نمی‌دهد. وقتی هر ساعت پیکسل شکل و استایل یکسانی داشته باشد، کاربرانی که با آن زیبایی‌شناسی ارتباط برقرار نمی‌کنند، بدون گزینه باقی می‌مانند. آن‌ها اندازه‌شان را عوض نمی‌کنند؛ بلکه برندشان را عوض کرده و سامسونگ یا وان‌پلاس (OnePlus) می‌خرند.
در همین حال، رقبا اذعان دارند که کاربران خواهان تنوع سبک هستند. حتی اپل، شرکتی که یازده نسل ظاهر اصلی خود را حفظ کرده است، با معرفی سری بزرگ و مقاوم Ultra، به ارزش ارائه یک طراحی دوم اذعان کرد. به همین ترتیب، گلکسی واچ اولترا (Galaxy Watch Ultra) سامسونگ نیز ورزشکاران و ماجراجویانی را که خواهان حضور حجیم‌تر بر روی مچ دست هستند، هدف قرار می‌دهد. البته، آخرین اقدام سامسونگ برای متحد کردن خط تولید اصلی خود تحت یک طراحی مربع‌دایره‌ای (squircle) واحد، نشان می‌دهد که وقتی حق انتخاب از بین می‌رود، احساسات کاربران چقدر سریع تغییر می‌کند. (بخوانید: من و بسیاری دیگر از آخرین سری متنفر بودیم.) تنوع اهمیت دارد، به ویژه در مورد دستگاه‌های پوشیدنی.
در همین حال، رقبا حق انتخاب بیشتری را ارائه می‌دهند، به ویژه در قالب مدل‌های مقاوم (مستحکم).
طراحی مجدد شارژر پیکسل واچ ۴ در مقابل، متمایز است. داک مغناطیسی قوی‌تر که از شارژ عمودی پشتیبانی می‌کند، یک ارتقاء عظیم در قابلیت استفاده است. ساعت به طور ایمن در جای خود قرار می‌گیرد، به سرعت شارژ می‌شود و از حالت ساعت (Clock Mode) سازگار با میز کار پشتیبانی می‌کند. این نوع بهبود روزمره نشان می‌دهد که گوگل مایل است نقاط اصطکاک (مشکلات جزئی) را بازنگری کرده و تجربه کاربری را به خوبی تنظیم کند.
من عاشق پیکسل واچ هستم. فقط می‌خواهم که رشد کند
هیچ یک از این‌ها استدلالی علیه ظاهر نمادین پیکسل واچ (Pixel Watch) نیست.
من همچنان ساعت خودم را خواهم پوشید دقیقاً به این دلیل که ساختار صاف و جمع‌وجور آن برای مچ دست‌هایم راحت و با اندازه مناسب به نظر می‌رسد، و همچنین به این دلیل که تقریباً به اندازه هیچ ساعت هوشمند دیگری که امتحان کرده‌ام به لباس گیر نمی‌کند. با این حال، واقعیت این است که این طراحی مورد پسند همگان نیست و این امر پتانسیل رشد این خط تولید را محدود می‌کند.
گوگل تا کنون ثابت کرده که می‌تواند اصول اولیه مانند کیفیت نمایشگر، دقت ردیابی تناسب اندام و شارژ سریع را به خوبی اجرا کند. قدم بعدی، طراحی مجدد نیست، بلکه انتخاب‌های بیشتر است.
یک مدل دوم از ساعت‌های Pixel Watch با طراحی تخت‌تر، یک قاب مقاوم‌تر، یا صرفاً یک نیم‌رخ (silhouette) متفاوت می‌تواند کاربرانی را که خواهان تجربه Pixel هستند اما مدل «سنگ‌ریزه‌ای» (Pixel pebble) آن را نمی‌خواهند، جذب کند.
طراحی اصلی می‌تواند و قطعاً باید، باقی بماند. فقط شایسته داشتن مدل‌های خواهر (sibling models) است.
