نحوه تنظیم نام سرور DNS در اوبونتو

نحوه تنظیم نام سرور DNS در اوبونتو

به گزارش اپست به نقل از phoenixnap ، سامانه نام دامنه (DNS) نام‌های دامنه مبتنی بر متن را به آدرس‌های IP ترجمه می‌کند. به‌طور پیش‌فرض، بیشتر شبکه‌ها برای کار با سرورهای DNS ارائه شده توسط ارائه‌دهنده خدمات اینترنتی (ISP) پیکربندی شده‌اند. با این حال، کاربران می‌توانند آزادانه نام سرورهای DNS را به‌صورت دستی تغییر دهند.

این آموزش نحوه تغییر نام سرورهای DNS را در دستگاه اوبونتو شما با استفاده از ترمینال یا رابط کاربری گرافیکی (GUI) نشان می‌دهد.”

پیش‌نیازها

• سیستم عامل اوبونتو (این آموزش از اوبونتو نسخه ۲۲.۰۴ و ۲۴.۰۴ استفاده می‌کند).
• دسترسی به خط فرمان (ترمینال).
• امتیازات sudo یا root.

چرا باید نام سرور DNS را در اوبونتو تغییر داد؟

در بیشتر موارد، تنظیمات پیش‌فرض DNS شما عملکرد مطلوبی را ارائه می‌دهند. با این حال، سناریوهایی وجود دارد که در آن باید تغییر سرور DNS را در نظر بگیرید:

• بهبود سرعت: برخی از ارائه‌دهندگان DNS زمان پاسخگویی سریع‌تری نسبت به سرورهای DNS پیش‌فرض ارائه می‌دهند.
• افزایش امنیت: برخی از ارائه‌دهندگان DNS ویژگی‌های امنیتی بیشتری مانند محافظت در برابر فیشینگ و بدافزار ارائه می‌دهند.
• افزایش قابلیت اطمینان: ارائه‌دهندگان DNS جایگزین گاهی اوقات خدمات قابل اطمینان‌تری با خرابی کمتری نسبت به سرورهای DNS پیش‌فرض ISP ارائه می‌دهند.
• حریم خصوصی: برخی از ارائه‌دهندگان DNS بر حفظ حریم خصوصی کاربران تمرکز دارند و داده‌های مرور شما را ثبت نمی‌کنند.
• دسترسی به محتوای مسدود شده: در برخی موارد، ISPها با دستکاری پاسخ‌های DNS دسترسی به وب‌سایت‌های خاصی را مسدود می‌کنند. تغییر به یک سرور DNS جایگزین به دور زدن این محدودیت‌ها کمک می‌کند.

روش‌های تغییر سرور نام DNS در اوبونتو

روش‌های متعددی برای تغییر سرور نام DNS در اوبونتو وجود دارد. متن زیر به شرح این روش‌ها می‌پردازد.

تغییر سرور نام DNS از طریق resolve.conf

در توزیع‌های قدیمی‌تر لینوکس، پیکربندی سرورهای نام DNS شامل ویرایش مستقیم فایل /etc/resolve.conf بود. این فرآیند شامل افزودن ورودی‌های سرور DNS مورد نظر و ذخیره فایل می‌شد. سیستم از آن سرورهای DNS برای تفکیک نام استفاده می‌کرد.

توزیع‌های مدرن لینوکس از systemd-resolved استفاده می‌کنند. بنابراین، فایل /etc/resolv.conf یک پیوند نمادین است که توسط systemd-resolved مدیریت می‌شود. این بدان معناست که این فایل به صورت پویا تولید می‌شود و نباید به صورت دستی ویرایش شود. شما همچنان می‌توانید آن‌ها را به صورت دستی ویرایش کنید، اما تغییرات دائمی نخواهند بود. به عنوان مثال:

1. با استفاده از یک ویرایشگر متن به /etc/resolv/conf دسترسی پیدا کنید. برای مثال، ما از Nano استفاده می‌کنیم:

sudo nano /etc/resolv/conf

2. ورودی‌های نام سرور را با سرورهای DNS مورد نظر اضافه یا اصلاح کنید. به عنوان مثال:

nameserver 1.1.1.1 
nameserver 1.0.0.1

۳. پرونده را ذخیره و از آن خارج شوید.

توجه داشته باشید که فایل resolv.conf توسط systemd-resolved بازنویسی می‌شود و این تغییرات ممکن است دائمی نباشند.

سرویس systemd-resolved خدمات مربوط به تفکیک نام دامنه (DNS resolution)، حافظه پنهان DNS و سایر ویژگی‌های پیشرفته را ارائه می‌دهد. این سرویس فایل ‎/etc/resolv.conf‎ را برای اطمینان از سازگاری مدیریت می‌کند.

به جای ویرایش دستی فایل ‎/etc/resolv.conf‎، تنظیمات DNS خود را از طریق systemd-resolved پیکربندی کنید. مراحل زیر را دنبال کنید:

۱. به فایل ‎/etc/systemd/resolved.conf‎ در Nano یا یک ویرایشگر متن دیگر دسترسی پیدا کنید

sudo nano /etc/systemd/resolved.conf

خش [Resolve] را پیدا کنید. این بخش شامل تنظیمات مربوط به DNS برای systemd-resolved است.

اگر [Resolve] وجود ندارد، آن را ایجاد کنید.

3. تنظیمات DNS را در این فایل اضافه یا تغییر دهید. به عنوان مثال، تنظیمات DNS و FallbackDNS را اضافه کنید.

DNS=1.1.1.1 1.0.0.1 
FallbackDNS=8.8.8.8 8.8.4.4

پارامتر DNS، سرورهای DNS اصلی را مشخص می‌کند که سرویس systemd-resolved برای تفکیک نام دامنه (DNS resolution) از آن‌ها استفاده می‌کند. در این مثال، از آدرس‌های IP 1.1.1.1 و ۱٫۰٫۰٫۱ استفاده شده است که آدرس‌های سرورهای DNS شرکت Cloudflare (ارائه‌دهنده DNS) هستند.

پارامتر FallbackDNS، سرورهای DNS جایگزین را مشخص می‌کند که سرویس systemd-resolved در صورت در دسترس نبودن سرورهای DNS اصلی مشخص‌شده در پارامتر DNS از آن‌ها استفاده می‌کند. در این مثال، از آدرس‌های IP 8.8.8.8 و ۸٫۸٫۴٫۴ استفاده شده است که آدرس‌های سرورهای DNS عمومی گوگل (Google Public DNS) هستند.

۴. فایل را ذخیره کنید.

۵. سرویس systemd-resolved را مجدداً راه‌اندازی کنید:

sudo systemctl restart systemd-resolved

دستور خروجی ندارد.

تغییر نام سرور DNS از طریق Netplan

روش دیگر برای تغییر تنظیمات DNS از طریق Netplan است. Netplan یک ابزار در اوبونتو است که پیکربندی تنظیمات شبکه، از جمله آدرس‌های IP، سرورهای DNS و مسیریابی را ساده می‌کند. این ابزار از فایل‌های YAML برای تعریف پیکربندی‌های شبکه استفاده می‌کند. مراحل زیر را دنبال کنید:

1. از طریق دستور cd به دایرکتوری Netplan بروید:

cd /etc/netplan

۲. برای دیدن نام فایل YAML حاوی پیکربندی شبکه، محتویات فهرست را با دستور ls فهرست کنید.

ls

۳٫پرونده را در یک ویرایشگر متن باز کنید. ممکن است نام پرونده شما متفاوت باشد.

sudo nano 01-network-manager.yaml

اتصالات اترنت در بخش ethernets فایل فهرست شده‌اند. اگر اتصالات بی‌سیم وجود داشته باشند، در بخش wifis قرار دارند. Netplan پارامترهای پیکربندی DNS فعلی را در زیربخش‌های nameservers هر بخش ذخیره می‌کند.

4. آدرس‌های موجود در فایل را با آدرس‌های DNS مورد نظر خود جایگزین کنید. می‌توانید بیش از دو آدرس وارد کنید.
5. تغییرات را ذخیره کرده و خارج شوید.

۶٫تغییراتی را که در فایل پیکربندی ایجاد کرده‌اید، اعمال کنید.

sudo netplan apply

تغییر کارگزار نام دامنه (DNS) از طریق تنظیمات شبکه

اگر عملیات با موفقیت انجام شود، هیچ خروجی وجود نخواهد داشت.

برای انجام تمام مراحل تغییر آدرس‌های DNS از طریق رابط کاربری گرافیکی (GUI) از تنظیمات اوبونتو استفاده کنید:

1. تنظیمات را اجرا کرده و روی زبانه “شبکه” کلیک کنید.
2. روی نماد چرخ‌دنده در کنار اتصالی که می‌خواهید تنظیم کنید، کلیک نمایید.

۳. به زبانه IPv4 بروید.

۴. با خاموش کردن کلید کنار قسمت DNS، پیکربندی خودکار DNS را غیرفعال کنید.

۵. آدرس‌های DNS جدید را در قسمت مربوطه تایپ کنید.

۶. روی اعمال (Apply) کلیک کنید.

سیستم اکنون برای کار با کارگزارهای DNS جدید پیکربندی شده است.

تغییر سرور نام DNS از طریق تنظیمات روتر

تغییر سرور نام DNS از طریق تنظیمات روتر، مدیریت DNS را برای تمام دستگاه‌های موجود در شبکه شما متمرکز می‌کند. برای انجام این کار، مراحل زیر را دنبال کنید:

1. یک مرورگر وب را باز کنید.
2. آدرس IP روتر را وارد کنید.
3. با نام کاربری و رمز عبور روتر خود وارد شوید (اغلب روی برچسبی در روتر یافت می‌شود).
4. تنظیمات DNS را در بخش‌هایی مانند اینترنت، WAN، شبکه یا پیشرفته پیدا کنید.
5. سرورهای DNS مورد نظر را وارد کنید.
6. تنظیمات جدید را ذخیره کنید و در صورت نیاز اجازه دهید روتر مجدداً راه اندازی شود.

نتیجه‌گیری

این آموزش نحوه پیکربندی سرورهای نام DNS را در اوبونتو با استفاده از روش‌های مختلف، چه از طریق رابط کاربری گرافیکی و چه خط فرمان، شرح داد.