من به جای کامپیوتر رومیزی، یک لپ‌تاپ گیمینگ انتخاب کردم و اصلاً پشیمان نیستم.
من اخیراً تصمیم بزرگی گرفتم و پس از سال‌ها علاقه‌مندی جدی به اسمبل و دستکاری کیس‌های کامپیوتر دسکتاپ، تصمیم گرفتم یک لپ‌تاپ گیمینگ بخرم.
مطالب مشابه : اخبار لپ تاپ
به گزارش اپست به نقل از pcworld ، این تغییر به دلیل مسافرت‌های زیاد من و نیاز به یک ایستگاه کاری قابل حمل ضروری بود؛ و از آنجایی که یک گیمر هستم، می‌خواستم چیزی داشته باشم که بتوانم در اوقات فراغتم با آن بازی کنم. به نظر می‌رسد این یکی از بهترین تصمیم‌هایی بود که گرفته‌ام. در اینجا دلیل اینکه چرا به جای یک دسکتاپ جدید، یک لپ‌تاپ گیمینگ خریدم، توضیح داده شده است:
قابلیت حمل بیشتر
قطعاً هیچ چیز نمی‌تواند جای لپ‌تاپ را برای قابلیت حمل بگیرد، که آن را به یک انتخاب کاربردی برای سفرهای طولانی با قطار، یا حتی برای سفرهای کوتاه‌تر تبدیل می‌کند. حالا که دسکتاپم را کنار گذاشته‌ام، از آزادی‌ای که می‌توانم در مسیر رفت و آمد به دفتر کار کنم، لذت می‌برم.
در موارد نادری که جلسه خارج از دفتر دارم، می‌توانم سبک سفر کنم، و فقط لپ‌تاپم را به عنوان یادداشت‌بردار همراه داشته باشم. همچنین برای سازماندهی زندگی‌ام عالی است، زیرا می‌توانم به کار و بازی‌هایم در هر کجا که می‌روم دسترسی داشته باشم. جدا کردن لپ‌تاپ و گذاشتن آن در کیفم هم فقط یک دقیقه طول می‌کشد.
راحت‌تر است
قبلاً من از آن دسته گیمرها بودم که برنامه‌ریزی می‌کردم که کامپیوترم را جزء به جزء اسمبل کنم. اما امروزه، آنقدر مشغول کار هستم که ترجیح می‌دهم لپ‌تاپی از یک تامین‌کننده معتبر بخرم که می‌دانم تمام قطعاتی که می‌خواهم را در خود دارد. این واقعیت که لپ‌تاپ من یک دستگاه plug and play (وصل کن و استفاده کن) است، بار سنگینی را از دوشم برداشته است. دیگر نگران نصب صحیح و کار کردن قطعات نیستم، چون می‌دانم که کار خواهند کرد.
اگر مشکلی هم برای لپ‌تاپم پیش بیاید، می‌دانم که می‌توانم به سادگی کل دستگاه را برگردانم و یک دستگاه جدید بگیرم، به جای اینکه بخواهم از بین قطعات مختلف تشخیص دهم که مشکل از کجا بوده است.
عملکرد همچنان خوب است
وقتی از دسکتاپم به لپ‌تاپم سوئیچ کردم، نگران بودم که عملکردم به شدت افت کند، اما اینطور نیست. درست است که کارت گرافیک موبایل لپ‌تاپم نمی‌تواند با یک کارت گرافیک دسکتاپ با اندازه کامل رقابت کند، اما در تمام جنبه‌های دیگر، لپ‌تاپ من عملکرد مناسبی دارد.
من عمدتاً از لپ‌تاپم برای کار و ویدیو استفاده می‌کنم و می‌تواند آن کارها را به خوبی انجام دهد. خوشحالم که بیشتر بازی‌ها را نیز به خوبی اجرا می‌کند و صفحه‌نمایش ۱۴۴ هرتزی آن، حرکت را کاملاً روان نگه می‌دارد. من محدودیت‌های آن را می‌دانم و با آن‌ها مشکلی ندارم.
فضای بیشتری روی میز کارم دارم
برج (کیس) کامپیوتر من واقعاً یک غول بود و از نشان دادنش به دیگران لذت می‌بردم، اما فضایی که اشغال می‌کرد برای میز من خیلی بزرگ بود. به دلیل اندازه بزرگش، محدود بودم در مورد اینکه چه چیزهایی می‌توانم اطرافم بگذارم. در مقایسه، لپ‌تاپ ۱۷ اینچی من، فضای بسیار کوچک‌تری اشغال می‌کند و تنها کسری از فضای دسکتاپ من را می‌گیرد. فضای اضافی اطرافم به این معنی است که می‌توانم اسپیکرهای خارجی و یک چراغ مطالعه جا دهم، کاری که قبلاً نمی‌توانستم انجام دهم.
زمانی که حس و حال دسکتاپ را می‌خواهم، همچنان از یک مانیتور خارجی استفاده می‌کنم. به راحتی به لپ‌تاپ من وصل می‌شود و گرافیک عالی روی آن دریافت می‌کنم. همچنین این گزینه را دارم که به یک کیبورد خارجی وصل شوم یا از کیبورد تعبیه‌شده در لپ‌تاپم استفاده کنم. خوب است بدانم که می‌توانم هر زمان که بخواهم بین آن‌ها انتخاب کنم.
🔋 با باتری کار می‌کند
قابلیت استفاده از لپ‌تاپم با باتری بُعد جدیدی به کار و بازی من آورده است. این یعنی می‌توانم در هر جایی از آن استفاده کنم— بیرون، داخل، یا حتی در کتابخانه محلی‌ام. در حالی که قبلاً به دسکتاپم در خانه محدود بودم، که همیشه باید به پریز برق متصل می‌شد.
باید اعتراف کنم که نمی‌توانم جدیدترین بازی‌های تراز اول (Triple-A) را بازی کنم چون قدرت کافی برای کارت گرافیک (GPU) وجود ندارد، اما بازی‌های قدیمی‌تر و سبک‌تر بی‌شماری وجود دارند که می‌توانم با باتری بازی کنم و جلسات بازی بسیار رضایت‌بخشی را رقم بزنند.
اگرچه فقط چهار ساعت عمر باتری دارم، اما راحتی اینکه بتوانم هر کجا که دوست دارم کار و بازی کنم، یکی از بزرگترین مزایای لپ‌تاپ من است.
