سحابی خرچنگ

سحابی خرچنگ که با نام M1 نیز شناخته می‌شود، نخستین شیء در فهرست معروف چارلز مسیه (ستاره‌شناس قرن هجدهم میلادی) است. این فهرست، شامل اجرامی به‌جز دنباله‌دارهاست. در واقع، امروزه سحابی خرچنگ به عنوان بقایای یک ابرنواختر شناخته می‌شود؛ بقایای انفجار بسیار مرگبار یک ستاره غول‌پیکر که در سال ۱۰۵۴ توسط ستاره‌شناسان نیز مشاهده شد.

به گزارش متااپست به نقل از ايتنا،این نمای دقیق و تلسکوپی که از روی زمین تهیه شده، داده‌های رنگی پهن‌باند را با داده‌های باریک‌باند ترکیب می‌کند. این داده‌ها، برای بررسی رشته‌های درهم‌تنیده درون این ابر بزرگ که همچنان در حال انبساط است، اتم‌های گوگرد، هیدروژن و اکسیژن یونیزه‌شده را مورد ردیابی قرار می‌دهند.

یکی از عجیب‌ترین اجرام شناخته شده که ستاره‌شناسان مدرن از آن نام می‌برند، یک ستاره نوترونی موسوم به « تپ‌اختر خرچنگ» یا Crab Pulsar است که در هر ثانیه ۳۰ بار به دور خود می‌چرخد و به شکل یک نقطه درخشان در نزدیکی مرکز سحابی قابل مشاهده است. این بقایای فروپاشیده از هسته ستاره‌ای، مانند یک دینام کیهانی، سبب انتشار خرچنگ در سراسر طیف الکترومغناطیسی می‌شود.

گفتنی است سحابی خرچنگ که پهنه‌ای نزدیک به ۱۲ سال نوری دارد، در فاصله تنها ۶۵۰۰ سال نوری از ما قرار گرفته و در صورت فلکی ثور واقع است.