این گوجه فرنگی ها برای تقریبا یک سال در ایستگاه فضایی بین المللی گم شدند
به گزارش اپست به نقل از انجگت،فرانک روبیو، فضانورد ناسا، در مصاحبه‌ای در پاییز امسال پس از بازگشتش به زمین از ایستگاه فضایی بین‌المللی، حکایت کوچکی از ماموریت را به اشتراک گذاشت که ما را درگیر خود کرده بود: پس از برداشت یکی از اولین گوجه‌فرنگی‌هایی که در فضا رشد کرده بود و آن را برای ارائه در کیسه می‌برد.
کیف و محتویات آن مفقود شد. بدون هیچ اثری از میوه، فضانوردان دیگر به شوخی روبیو را به خوردن آن متهم کردند. سپس، هشت ماه بعد در ابتدای دسامبر، گوجه فرنگی گم شده دوباره ظاهر شد. عکسی که توسط ناسا به اشتراک گذاشته شده است نشان می دهد که در واقع دو گوجه فرنگی در نمونه سرکش وجود داشته است – و با در نظر گرفتن همه چیز، نیمه بد به نظر نمی رسند.
در حالی که گوجه‌فرنگی که روی زمین پوسیده می‌شود چیز خوشایندی نیست، گوجه‌فرنگی‌های روبیو فقط کمی خشک شده به نظر می‌رسند. ناسا در یک پست وبلاگی نوشت: به غیر از مقداری تغییر رنگ، هیچ گونه رشد میکروبی یا قارچی قابل مشاهده ای نداشت.
یک قدم کوچک برای گوجه فرنگی، یک جهش بزرگ برای گونه های گیاهی. 🍅
دو گوجه فرنگی سرکش پس از نزدیک به یک سال پرسه زدن در ایستگاه کشف شدند. فرانک روبیو فضانورد ناسا در حین برداشت برای XROOTS، یک آزمایش گیاهی بدون خاک، به طور تصادفی میوه را از دست داد.
ناسا سال‌هاست که روش‌هایی را برای رشد غذا در ایستگاه فضایی بین‌المللی آزمایش می‌کند و مطالعه می‌کند که چگونه محیط فضا بر رشد گیاهان تأثیر می‌گذارد.
گوجه‌فرنگی‌های کوتوله قرمز به‌عنوان بخشی از برنامه‌ای به نام سیستم آزمایش ریشه روی مدار eXposed یا XROOTS رشد کردند که از ترکیبی از تکنیک‌های هیدروپونیک و آئروپونیک به جای خاک استفاده می‌کند. روبیو که برای رکوردشکنی ۳۷۱ روز قبل از بازگشت در سپتامبر ۲۰۲۳ در ایستگاه فضایی بین المللی بود، در ماه مارس دسته ای از گوجه فرنگی ها را برداشت تا به زمین بازگردانده شود و برای مطالعه VEG-05 مورد بررسی قرار گیرد.
در مورد نمونه‌ای که روبیو به آن آویزان بود و قصد داشت در رویدادی که یکی از خدمه برنامه‌ریزی کرده بود به بچه‌های مدرسه نشان دهد، فضانورد گفت که گوجه‌فرنگی‌ها به سادگی ناپدید شدند.
او گفت: «من کاملاً مطمئن بودم که آن را در جایی که قرار بود نوار چسب بزنم، و سپس برگشتم و از بین رفت. روبیو گفت که او “هشت تا ۲۰ ساعت” را به دنبال آن صرف کرد، اما فایده ای نداشت. اکنون که آنها پیدا شده اند (و از زمانی که دور انداخته شده اند)، ما فقط می میریم تا بدانیم آنها در آن مدت کجا پنهان شده اند. ما با ناسا تماس گرفتیم و در صورت کسب اطلاعات بیشتر، این داستان را به روز خواهیم کرد.
