ماریو در برابر خر کونگ، قصیده ای عجیب و چشم نواز برای زمان های ساده تر است

ماریو در برابر خر کونگ، قصیده ای عجیب و چشم نواز برای زمان های ساده تر است

به گزارش اپست به نقل از انجگت ، من هرگز بازی اصلی Mario vs. Donkey Kong را که در سال ۲۰۰۴ برای Game Boy Advance منتشر شد، بازی نکردم. بنابراین من هیچ نوستالژی یا تجربه گذشته ای را برای نسخه جدیدی که این هفته منتشر می شود نیاوردم، که از همه جهات به جز گیم پلی کاملاً مدرن به نظر می رسد.

ماریو محدود است – او نمی تواند سریع بدود، او خیلی بالا نمی پرد، شما با یک اشتباه یک زندگی را از دست می دهید. از سوپر ماریو Bros. اما اگر ماریو و خر کونگ را با ماجراجویی‌های مدرن‌تر لوله‌کش مقایسه نکنید، جذابیت خاص خود را دارد که باید از آن لذت ببرید.

Mario vs. Donkey Kong شباهت های بسیار بیشتری با بازی های آرکید اصلی Donkey Kong دارد تا پلتفرمر معمولی ماریو شما. هر سطح دارای دو بخش است، اما آن‌ها ماجراجویی‌های جانبی گسترده نیستند. در عوض، این یک پازل است که نیاز به مراحل خاص و استفاده هوشمندانه از دشمنان و ابزارهای موجود در سراسر آن دارد.

ابتدا باید یک کلید بگیرید و سپس باید یک اسباب بازی زیبای ماریو را که Donkey Kong دزدیده و در سطح قرار داده است، نجات دهید. گاهی اوقات، شما نیاز دارید که یک مرد خجالتی را روی گودالی از میخ ها بیندازید و او را از خطر عبور دهید. مواقع دیگر سوئیچ‌ها را به ترتیب خاصی فعال می‌کنید تا پلتفرم‌ها در جایی که برای پیشرفت نیاز دارید ظاهر شوند.

مانند بسیاری از بهترین بازی‌های ماریو، تقریباً هر سطح مکانیک، دشمن یا ابزار جدیدی را معرفی می‌کند که مانع یا کمک می‌کند تا کار را تمام کنید. این سطوح هم به صورت افقی و هم به صورت عمودی کشیده می شوند، اما جهان های کوچک و مستقلی هستند.

طبق معمول، پولیش نینتندو در اینجا به نمایش گذاشته شده است. تعداد زیادی انتخاب موسیقی ارکسترال فنری وجود دارد. ماریو، DK و همه افراد بدی که در سرتاسر ظاهر می‌شوند با عشق رندر می‌شوند و کنترل‌ها دقیق و دقیق هستند. یعنی زمانی که به محدودیت های ماریو عادت کردید. من مشکلی با توانایی کمتر ماریو نداشتم، زیرا سبک بازی کاملاً متفاوتی است، اما قطعاً فراموش کردم که ماریو توانایی عبور از برخی شکاف‌ها را نداشت.

حجم شگفت انگیزی از محتوا نیز در این بازی وجود دارد. هشت دنیا وجود دارد که دو تای آنها کاملاً جدید برای انتشار مجدد در سال ۲۰۲۴ هستند. هر کدام دارای شش مرحله به اضافه یک مرحله جایزه و یک نبرد رئیس هستند.

و هنگامی که کمپین اصلی را شکست دادید، یک نسخه ریمیکس شده “Plus” از همه آن سطوح موجود است که از آیتم ها و ویژگی های کلی مشابه نسخه اصلی استفاده می کند، اما با یک هدف جدید و چالش برانگیز – باید یک مینی اسباب بازی آسیب پذیر ماریو را به خروج، و آن اسباب بازی ها حتی کمتر از ماریو بزرگ توانایی دارند. این یک راه خوب برای مخلوط کردن فرمولی است که تا زمانی که من ۶۴ مرحله اول را کامل کردم بسیار آشنا شده بود.

با اتمام بازی اصلی، ۱۶ مرحله تخصصی جدید نیز باز می شود که کاملاً مطابق با آن عنوان هستند. آنها کاملاً چالش برانگیز هستند و از آنجایی که بازی به طور مداوم قارچ های ۱-Up را به شما نمی دهد، برای تکمیل آنها به مهارت هایی نیاز دارند (من تازه وارد شدن به این چالش جدید را شروع کرده ام). پی بردن به معما و اجرای راه حل بدون اشتباه قبلی، در برخی از این سطوح بعدی، چه در مراحل تخصصی و چه در سطوح پلاس، امری مهم است.

این خوب است، زیرا شکست دادن هشت جهان اول بسیار آسان بود، من نگران بودم که این بازی ارزش واقعی برای آن نداشته باشد. من از چهار جهان اول عبور کردم و فقط در دو جهان آخر به چالش‌های مهمی برخوردم. جهان‌های پلاس، تا کنون، خیلی هم سخت نبوده‌اند، اگرچه شرط می‌بندم که تغییر خواهد کرد.

همانطور که هست، من در ۳۰ دقیقه علامت “عالی” را در تمام جهان دو پلاس دریافت کردم (شش مرحله، به علاوه یک مرحله جایزه برای برداشت قارچ ۱-Up و آخرین سطح رئیس جهانی). ۲۰ دقیقه می‌شد اگر در بازی ۲-۶ با چالشی مواجه نمی‌شدم که مدتی طول کشید. ای کاش سطوح بیشتری از این دست وجود داشت – همانطور که هست، بازی بسیار آسان یا به طرز شگفت‌انگیزی دشوار به نظر می‌رسید، بدون آن‌قدر که من می‌خواهم ببینم. تمام آنچه گفته شد، من مشتاقانه منتظرم تا ببینم چگونه جهان های پلاس در سختی پیشرفت می کنند.

با توجه به سادگی این بازی، منصفانه است که بگوییم مخاطبان هدف آن ممکن است جوان‌تر یا کم‌تجربه‌تر از من باشند. نینتندو برخی از ویژگی‌ها را برای دسترسی بیشتر به بازی در نظر گرفته است. یک حالت “توافقی” وجود دارد که در آن می توانید شش ضربه را قبل از از دست دادن زندگی در یک مرحله، به جای یک ضربه بزنید.

این محدودیت زمانی را نیز حذف می‌کند، که در سطوح قبلی به من استرس نمی‌داد، اما قطعاً در ادامه بازی چالش‌هایی را به وجود آورد. اگر دوست دارید ساعت را شکست دهید، یک حالت “حمله زمانی” وجود دارد که در آن سعی می کنید زمان هدف را در سطح ضرب کنید. و صرف نظر از اینکه کدام سبک بازی را انتخاب می‌کنید، همیشه می‌توانید برای شروع یک مرحله بدون از دست دادن زندگی، فقط روی «تکرار مجدد» ضربه بزنید. در نهایت، نینتندو یک بازی چندنفره co-op محلی را نیز در نظر گرفت، چیزی که بازیکنان با تجربه و مبتدی ممکن است از آن لذت ببرند.

در ابتدا، من احساس می‌کردم که بازی Mario vs Donkey Kong آنقدر ساده است که به مردم توصیه نمی‌کنم برای آن ۵۰ دلار خرج کنند. این کار زیبا و هوشمندانه، اما بسیار ساده و با عمق ظاهری کمی شروع شد.

اما نینتندو من را شگفت زده کرد – در حالی که قطعاً یک نوع بازی برگشتی است، ترکیبی محکم از چالش و عمق در اینجا وجود دارد. و مانند بسیاری از بازی های نینتندو، این بازی باید برای بازیکنان در هر سنی سرگرم کننده باشد. فقط انتظار نداشته باشید که ماریو حرکات و ترفندهایی را که در Super Mario Wonder انجام می دهد داشته باشد.