نخستین ادغام سیاهچالهها با مدارهای خارج از مرکز
به گزارش متااپست به نقل از ايتنا،مدارهای خارج از مرکز تخم‌مرغی‌شکل زمانی تشکیل می‌شوند که دو سیاهچاله به سمت یکدیگر بطور مارپیچی حرکت می‌کنند و تحت تأثیر گرانش قوی یکدیگر، با هم برخورد می‌کنند. بنابراین، مدارهای بسیار غیرعادی می‌توانند نشان دهند که سیاهچالهها به طور مکرر به سیاهچاله‌های دیگر در مناطق پرجمعیت همچون مرکز کهکشان برخورد می‌کنند. هنگامی که سیاهچالهها ادغام می‌شوند، امواج گرانشی ارسال می‌کنند که بر اساس شکل مدار سیاهچالهها، می‌توانند دایره‌ای یا بیضوی باشند.
محققان مؤسسه فناوری روچستر و دانشگاه فلوریدا، عظیم‌ترین سیگنال موج گرانشی مشاهده‌شده از یک سامانه سیاهچاله دوتایی را مورد مطالعه قرار دادند تا تعیین کنند که آیا این دو سیاهچاله قبل از ادغام، مدارهای خارج از مرکز داشتند یا خیر.
کارلوس لوستو (استاد دانشگاه روچستر) می‌گوید: «جرم تخمین‌زده‌شده سیاهچالهها، بیش از ۷۰ برابر اندازه خورشید است».
بدین ترتیب، محققان با استفاده از صدها شبیه‌سازی رایانه‌ای دریافتند که سیگنال‌های این امواج گرانشی به بهترین نحو با نظریه خروج از مرکز جور در می‌آیند.
این مطالعه همچنین روشن می‌کند برخی از ادغام‌های سیاهچاله‌ای که توسط رصدخانه امواج گرانشی تداخل سنج لیزری (LIGO) و همتای اروپایی آن یعنی Virgo، رصد شده بودند، بسیار سنگین‌تر از آن چیزی بوده‌اند که قبلاً تصور می‌شد.
مانوئلا کامپانلی (یکی دیگر از استادان دانشگاه روچستر) می‌گوید: «این مسأله نشانگر پیشرفتی بزرگ در درک ما از نحوه ادغام سیاهچاله‌هاست. ما از طریق شبیه‌سازی‌های ابررایانه‌ای پیچیده و انبوه داده‌های جدید ارائه‌شده توسط آشکارسازهای LIGO و Virgo که به سرعت در حال پیشرفت هستند، اکتشافات جدیدی در مورد جهان با سرعت شگفت‌انگیزی انجام دادیم».
محققان همچنین از این مشاهدات امواج گرانشی و همتای الکترومغناطیسی احتمالی آنها که توسط Zwicky مشاهده شده برای اندازه‌گیری ثابت هابل (واحد اندازه‌گیری مورد استفاده برای توصیف انبساط جهان) استفاده کردند. مدل‌های آنها نشان می‌دهند که ادغام سیاهچالهها، تا اندازه‌ای شامل مقداری برون‌مرکزی است.
گفتنی است این کار کانون مطالعه دیگری بود که سال گذشته توسط همین گروه پژوهشی منتشر شد.
منبع:Space
